Hi and Goodbye

chapter 7: Saying Farewell to Louisa

May 11, 2013

I'm now standing outside of our gate with my baggages on my side.
Staring on the long pavement, waiting for someone to come.

Ngunit 5 minutes na akong nakatayo rito wala pa rin akong nakikitang anino ni Louisa na magpapaalam sakin.

"Anak, halika ka na. Malayo pa ang biyahe natin".

Tawag sa akin ni mom na papasok na sana sa kotse.

"Mom, wait. Please give me just... another 2 minutes. Please".

Pagkatapos naming magpaalam kanina kina lolo at lola.
*Flashback

"Mga apo, mag-ingat kayo doon ha. Mag-aral nang mabuti at iwasan ang gadget."

"Laging magdasal at magpakumbaba lagi. Ang mga buto na ipinadala namin sa inyo ay huwag ninyong kalimutang itanim nang sa ganon may aanhin kayo kahit konti".

"At saka, huwag ninyo kaming kalimutang dalawin dito sa susunod na bakasyon".

"Anak, Cecelia, ingatan mo ang sarili mo. Alagaan mong mabuti ang mga apo namin. Ipangako mo na ibabalik mo uli sila dito ha. Mamimiss namin kayo ng sobra, mga apo!".

"Ingat kayo!".

"Mahal na mahal namin kayo, paalam".

Lolo and lolo hug us very tight.
Mamimiss ko sila nang sobra. Mom and ate cried.
Binigyan kami ni lola isa isa ng halik sa noo at mainit na yakap muli kay lolo.

Lola and lolo shed tears as we go out in their house.
Ang lungkot na iiwan na namin sila at babalik na kami ng maynila.

But we promise na babalik kami at sasamahan uli namin sila.

End of flashback.

"Nak, oras na para umalis. It's almost 10 minutes. Kailangan na nating umalis".

Ang lungkot ko.
Hindi ko man lang siya makikita bago kami umalis.
Ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Halos di ko maangat ang mga paa ko para sumakay ng kotse.

Maya-maya'y lumabas si ate.
Inakbayan niya ako.

"It's okay, David. It's so sad to say na kailangan natin silang iwan pansamantala para ituloy ang buhay natin sa Maynila. Kaya huwag ka ng malungkot. Okay lang yan. I promised, we will come back here. Babalik tayo ng El Puerto de Santa Maria, okay?".

Inakbayan niya ako para pumasok na ng kotse.
I saw mom and ate are sad too. Kaya pumasok na lamang ako.

We wave goodbyes to lola and lola na nasa balkonahe. Mangiyak ngiyak si mom habang nagpapaalam sa kanila.

Nakakalungkot.

Louisa's POV
Ngayon ang alis nila David. Kakalungkot na aalis na sila pabalik ng maynila. Pero anong magagawa ko, kailangan na nilang bumalik.