Yaralı (TAMAMLANDI)

Bölüm 1:

- Gamze Polat;

"Çok güzel olmuşsun" dedi Asiye aynadan bana bakarak, sessiz kaldım, bana doğru döndü, göz göze geldik.

"Gamze, hiçbir şey için geç değil. Vazgeçtim de, istemiyorum de.."

"Yapma.." dedim, sesim fısıltı gibi çıktı, "Bak anlıyorum seni, cidden.. Kaç yıl geçti artık unutmak istiyorsun ama başka biriyle olacak şey değil"

Ayağa kalktım sahte bir gülümsemeyle, "Farkındayım Berkay'ı sevmiyorsun.. ama kötü anımda hep o vardı Asiye, bir tek o durdu, o destekledi, ben düştüm o kaldırdı"

"Çünkü ona dürüst oldun..", dediğinde boğazımda bir düğüm hissettim.

"Ali beni aldattı Asiye!"

Sessizlik oldu, kapıma biri vurdu, "Girebilir miyim?", içeri Erdem abim girdi, Asiye bize bakıp, "Ben sizi yalnız bırakayım" dedi, Erdem onu durdurup, "Sende ailedensin Asiye. Bak bu cadı neyse sende o sun, sende dinle beni. Serkan odasında, daha önce de dediği gibi Berkay'ı sevmediği için ona kötü davranacakmış, Emre kendi halinde" derin bir nefes aldı

Birkaç saat sonra beni istemeye geleceklerdi, hayalimdeki isteme bu değildi ki benim..

"Gamze.. Sen benim hep küçük prensesimsin, ben her ne olursa olsun senin yanındayım. Biliyorum kolay şeyler atlatmadın.. belki daha önce söylemeliydim bunları ama.. Umarım çok mutlu olursun cadı", deyip sarıldı bana

"Erdem, Serkan, Emre !!!" Babam aşağıdan abilerime seslendi, Erdem odadan çıkınca Asiye'ye döndüm, "Sen de git Serkan abimle takıl, o da senin gibi Berkay'ı sevmiyor" dediğimde Asiye güldü, "Bir gün Serkan abiyle aynı fikirde olacağım aklımın ucuna gelmezdi"

Telefonum çaldı, "Azra arıyor" dedi Asiye, Erdem abimin eşiydi, "Sesi aç"

"Alo nasıl gidiyor hazırlık, heyecan var mı?" Dedi Azra, "Valla sabah nerdeyse uyuya kalıyordu" dedi Asiye gülerek, Azra güldü, "İşin bitti mi senin?" Diye sordum uzaktan, aynada kendime bakıp son rötuşları yapıyordum

"Evet, babamlarla geleceğim birazdan, Erdem'in işi varmış, bu arada sonunda abimle de tanışacaksınız.. duş alıyor hazır olunca çıkacağız"

Boğazımdaki düğüm kendini hatırlattı, "Sonunda" dedi Asiye, yutkunup bana baktı, "Görüşürüz o zaman birazdan, Serpil teyze bizi çağırıyor" deyip kapattı telefonu, gözlerim doldu

"Gamze sakin ol..", derin bir nefes almaya çalıştım

"Bu nasıl bir kader? Eski sevgilim yengemin abisi çıktı, söylesene Asiye bunu yaşayan kaç kişi vardır ki?!"

"Sen o kız değilsin artık Gamze, siz çocuktunuz, ne yaşandıysa yaşandı, bugün senin günün, en mutlu olduğun gün olması gerekiyor, üzülmek yok, ağlamak hiç yok!"

Ayağa kalkıp sarıldık birbirimize.

Kapı çaldı, salondaki son hazırlıkları yapıyorduk, içeri lacivert bir elbisenin içinde Azra girdi, kalbim hızlandı, Ali de gelecekti birazdan, yıllar sonra onu görmek, böyle bir günde görmek istemiyordum..

"Gamze çok güzel olmuşsun" dedi Azra bana doğru gelerek, sarıldık birbirimize, "Sende çok güzel olmuşsun" dedim gülümsemeye çalışarak

Azra'nın ailesi içeri girdi, beni görüp gülümsediler sonra babamla beraber koltuğa oturdular.. "Abin gelmedi mi?" Diye sordu birden Asiye, benim gibi o da merak ediyordu

"Geldi, Cansu'yla beraber Erdem'in yanındalar, hadi bizde bahçeye çıkalım", derin bir nefes alıp bahçeye doğru ilerledim.

Ben artık iyidim, başka biriyle birlikteydim, artık çok daha güçlüydüm, çocuk değildim büyümüştüm, ona onu unuttuğumu göstermeliyim, ona ne kadar mutlu olduğumu fark ettirmeliyim