အပိုင္း(၄၅)(completed)

10.1K 424 32
                                    

"ေပါင္မနားလည္း ဖင္နာမွာမို႔လား..ဟြန္႔"

"အမ္."
ဟိန္းရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ဘုန္းျပည့္ဘာေျပာရမလည္းေတာင္မသိေတာ့ေပ။

"ဟိန္းကလည္း..ကြာ..ေနာ္ ဒီ..ဒီတစ္ခါတည္းပါဆို ေနာ္ ေနာ္လို႔"

"ေတာ္ၿပီ မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘယ္လိုျဖစ္ေနလည္း မသိဘူး
မဂၤလာေတာင္မေဆာင္ရေသးဘူး မေပးပါဘူး
မဂၤလာေဆာင္မွ ေပးမယ္ သိလား အခုေတာ့ ဗိုက္ဆာေနၿပီ သြားေတာ့မယ္"
ဟိန္းထက္လည္း ကိုဘုန္းရင္ဘတ္ကိုတံေတာင္နဲ႔တြက္ထားခဲ့လိုက္သည္။

"ေအး..ဟိန္းေျပာတာေနာ္
မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္တဲ့ေနာ္ အဲ့အခ်ိန္ၾကကိုဘုန္းက အမုန္းဆြဲမွာဗ်..ဟမ္းဟမ္း"
ဘုန္းျပည့္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည့္ ဟိန္းကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"ထ မ်က္ႏွာသြားသစ္ဦး"
လူႀကီးလုပ္ၿပီး မထေသးဘဲ အိပ္ေနေသာ ကိုဘုန္းကို ဟိန္းထက္လည္း ေခါင္းအံုးနဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။

"ဟမ့္...ကိုဘုန္းက ထမရလို႔"
ညတုန္းက ဟိန္းေစာင့္ကန္ထား၍ ဘုန္းျပည့္ဖင္ နာေနသည္။

"ဘာလို႔ ထမရတာလည္း"

"ညတုန္းက ဟိန္း ကန္ထားတာေလ ေမ့ေနၿပီလား"

"အဲ့ဒါေလးေတာင္ နာတယ္တဲ့
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ေလ ဟိန္းဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္နာမလည္းဆိုတာ ဟြန္႔"
ဟိန္းထက္လည္း ကိုဘုန္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာလိုက္သည္။

"ဟဲဟဲ...အဲ့လိုလား...အဲ့ဒါဆို အခု ကိုဘုန္းမနာေတာ့ဘူးေလ ေနာ္
မနာေတာ့ဘူး သိလား ဟဲဟဲ မ်က္ႏွာသြားသစ္ေတာ့မယ္ အာဘြား"
ဘုန္းျပည့္လည္း နာ ေနလ်က္နဲ႔ ေအာင့္အီးျပံဳးကာ ဟိန္းရဲ႕ ပါးေလးကို အာဘြားေပးၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္။

"ေတာ္ေတာ္လဲ တတ္ႏိုင္တဲ့ လူႀကီး "
ဟိန္းထက္လည္း တစ္ေယာက္တည္း တီးတိုးေရရြတ္ေနလိုက္သည္။

"ဟိန္း...ျပင္ၿပီးၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ကိုဘုန္း"

"လာ အဲ့ဒါဆို ေအာက္ဆင္းၾကစို႔"

ဘုန္းျပည့္ႏွင့္ ဟိန္းထက္လည္း မနက္စာစားရန္ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္။

𝐇𝐞 𝐢𝐬 𝐌𝐢𝐧𝐞(Completed) Where stories live. Discover now