BS#6: Claimed By Mr. Billionaire -COMPLETE-

CBMB 5

－－－－－－－－－－－－

ISANG buwan na ang nakalipas magmula noong nagsimula akong mag-aral sa
Country A. I tried to focus in studying instead of thinking about Mason. I changed my number and I deactivated all my social medias.

I kinda miss going to Mason's restaurant. Nakakamiss yung mga luto niya at mas lalo kong namimiss ang boses niya.

Kung sanang hindi ko nakita ang nangyari sa Birthday ni Mason baka nasa Pilipinas pa rin ako. Pero hindi rin maganda kung titigil ako sa pag-aaral para lang pumunta sa restaurant ni Mason.

I tried looking for a restaurant here in Melbourne to satisfy my growling stomach.

"I'm starving. May pasok pa ako mamayang 2pm. Hay." I sighed deeply and looked around. Mas maganda kung kumain ako malapit sa school.

Tumingin ako sa wristwatch ko. 12pm

Pumasok nalang ako sa restaurant na nasa harap ko ngayon. I'm really starving. Random nalang ang pagpili ko ng restaurant kung saan ako kakain.

Pumasok ako sa restaurant at agad na naghanap ng bakanteng pwesto. Pinili ko yung table na malapit sa bintana. Agad na lumapit saakin ang waiter at kinuha ang order ko.

Tumingin ako sa phone ko. Sakto naman at nagmessage si Maki saakin. Kay Maki ko lang binigay ang bagong number ko at sa mga magulang ko.

From: Maki

Kamusta na po kayo Maam Annalise? Naging tahimik na po ang restaurant ngayon dahil wala kayo rito. Kung itatanong niyo po kung kamusta si Sir, hindi po siya okay. Nag-iba po bigla ang aura niya. Halos hindi na po siya bumibisita sa restaurant niya. Ang alam ko po ay mas nag focus po ito sa pag-aartista. Ingat po kayo lagi diyan at namimiss na po namin kayo.

Para akong maiiyak sa message ni Maki. Namimiss ko nang pumunta sa restaurant ni Mason. I miss Mason too.

To: Maki

I'm okay here, Maki. Namimiss ko na ring pumunta diyan. Babalik ako, Maki. Pero matagal pa bago ako bumalik kaya wag ka munang umalis diyan ah.

Hindi ko namalayang tumulo na pala ang luha ko. Gusto kong umuwi sa Pilipinas pero dapat kong pigilan ang sarili ko. Nandito na ako kaya dapat panindigan ko.

"Here is your Pasta, Madam." At nilapag ng waiter ang pagkain ko.

"Thank you." At umalis na ang waiter. I start eating my pasta while looking outside.

Pero napatigil ako sa pagsubo sa pagkain ko nang biglang may umupo sa harap ko. "Hi classmate!" Isang lalaki ang umupo sa harap at kumaway saakin.

I just nodded at him and continue eating my food. "I'm Oliver Andrada." He said with his Aussie accent at naglahad ng kamay.

"Annalise." Maikling sagot ko pero hindi ko tinanggap ang kamay niya.

"You're an introvert. Interesting." He said but I just ignored him. Wala ako sa mood na makipag usap sa kanya.

"Hindi mo ba ako papansinin?" Napatingin ako sa sinabi niya. "You can speak Filipino!" Gulat na sabi ko sa kanya.

"Syempre! Filipino ang mga magulang ko." He proudly said and smiled at me. "Pwede ko na ba akong kausapin?" Dagdag niya pa at nagsalukbaba ito saka ako tinignan.

"No." Maikling sagot ko sa kanya. Wala talaga ako sa mood na kausapin siya.

"And taray mo naman, Ms. Annalise. I'm your classmate so you better talk to me." He suddenly demanded pero hindi naman niya ako mapipilit na kausapin siya.

"..."

"Hays. Parang mauubos ang pasensya ko sayo kapag nagtagal pa ako dito. Aalis na nga ako. Enjoy your food, Ms. Sungit." At tumayo na ito saka naglakad palayo.

Ms. Sungit?

Nagpatuloy ako sa pagkain. Dahil tahimik na ang paligid ko, naging payapa bigla ang utak ko.

Kakatapos lang ng klase ko at uuwi na ako. I still need to do some school works. Agad na naglakad ako para mag-abang ng taxi. Malapit lang naman ang condong kinuha nina Mommy at Daddy para malapit sa school.

May huminto namang taxi sa harap ko kaya sumakay na ako. Sinabi ko sa kanya ang address ng condo. Tumingin ako bintana ng sasakyan.

Agad na nakarating ako sa building kung nasaan ang condo ko. Nagbayad na ako at pumasok na sa loob ng building. Pinindot ko ang up button ng elevator at agad namang bumukas ito. Pinindot ko ang 15th floor.

Tumayo ako sa sulok at hinihintay ko lang pagakyat ng elevator na sinasakyan ko. Bigla namang bumukas muli ang elevator at may lalaking pumasok. He was wearing a scarf and cap. Pinindot din niya ang 15th floor.

Pumwesto ang lalaki sa harap. Nagsimula nang gumalaw ang elevator at unti unting napupuno ang elevator habang tumataas. Unti unti ring umuurong ang lalaki sa harap ko.

But to my surprise, the guy placed his hand at the side of the elevator kahit na nasa likod niya ako. I was about to tell him na nasa likod niya ako pero hindi ko na nagawa dahil biglang nagdagsaan ang mga tao sa look elevator.

Pero napatigil ako bigla. Tumingin ako sa lalaking nasa harap ko. I can smell his perfume.

I almost drop my jaw dahil ang alam ko ang gamit niyang perfume. I clearly know the brand of his perfume.

Gusto kong makita ang mukha niya pero nakatago ito sa scarf niya at nakayuku ito. Nagsimulang tumibok ng mabilis ang puso ko. I want to see his face. Hahawakan ko na dapat ang balikat niya pero bigla itong nagsimulang gumalaw at naglakad papunta sa pinto ng elevator.

"15th floor"

Napatingin ako sa maliit na screen at nasa 15th floor na nga ako. Nagmadali akong umaalis sa elevator. Gusto kong habulin ang lalaking nakasabay ko sa elevator. I want to see his face.

Paglabas ko ng elevator, hindi ko na nakita ang lalaki. He disappeared. Halos mapaupo ako sa kinaroroonan ko dahil sa nangyari.
I lost him. Nagsimula biglang tumulo ang mga luha ko. I need to his face pero hindi ko na siya naabutan.

Alam ko ang pabangong kanyang ginamit. I was the one who created that perfume at binigay ko yun kay Mason. Nagiisa lang ang perfume na yun sa mundong ito and that guy in the elevator was wearing that perfume!

Nahihibang na siguro ako pero I can't stop thinking that, that guy was actually Mason.

－－－－－－－－－－－－