BS#6: Claimed By Mr. Billionaire -COMPLETE-

CBMB 9

－－－－－－－－－－－－

"SATURDAY?" Napatakip naman ako sa bibig ko. Nasigawan ko ata si Mason dahil napalakas ang boses ko.

"Yup. Saturday lang ang vacant day ko sa buong week. Let's go on a date this Saturday." Crap. Saturday din ang lakad namin ni Oliver.

Bigla tuloy akong pinagpawisan. Nagpaplano kasi kaming magdate pero hindi ko naman expect na sa Saturday ang gusto niya. Umiwas ako ng tingin sa kanya.

Natapos na ang klase namin at klase ni Mason at kasalukuyan kaming nasa office niya. Nakaupo akk sa sofa set niya habang siya naman ay nakahiga at nakaunan sa hita ko.

"May lakad ka ba sa Saturday." Biglang tanong niya at sumeryoso ang tingin niya saakin.

I gulped and slowly nodded at him.

"Aalis kami ni... Oliver." Mahinang sagot ko. Biglang tumahimik ang paligid. Parang nakaramdam ako ng mabigat na aura sa paligid ko kaya tumingin ako kay Mason.

He looks mad. Crap. Dapat talaga hindi ko nalang sinabi ang pangalan ni Oliver.

"Anong gagawin niyo?" He said in serious tone.

"Eat lunch." Mahinang sagot ko at yumuko to wait for his response. Hindi ko alam kung bakit pero natatakot akong magalit siya lalo na at lalaki ang kasama ko.

I was waiting for his response. I was expecting him to be angry pero hindi ko nakita sa mukha niya yun. He just smiled and looked at me.

"I'll join you." He said. Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya at tumayo ito mula sa pagkakahiga at hinawakan ang kamay ko.

"You can't." I said without thinking. Napatakip na naman ako sa bibig ko. Lagi nalang ganito kapag kasama ko si Mason. Nagsasalita ako ng hindi ito pinagiisapan.

"Why can't I?" Tanong niya.

"..."

Bigla itong huminga ng malalim at hinawakan ako sa pisngi. "Don't worry about me joining your lunch. Hindi ko hahayaang magkasama kayong dalawa." He gently said and held my hand.

"Tara na. I'll send you home, My Baby " Napatigil ako sa sinabi niya. Did he just said 'My Baby'

My face quickly flushed. He used an endearment. Napayuko naman ako, I can't let him see me in this state. He will definitely gonna tease me. I tried to calm my self but I failed. My heart is starting to beat fast and my brain is going crazy.

"Are you okay?" He suddenly asked at humarap saakin pero yumuko lang ako lalo. He tried to lift my head but he failed.

"Don't attack me like that or my heart will go crazy." I said in low voice but I think he heard it.

"Oh! You mean calling you My Baby?" Mas lalong bumilis yung tibok ng puso ko dahil binanggit na naman niya ang salitang 'My Baby'.

"..."

"Masanay kana dapat because from now on, I'll start calling you My Baby."

---

SATURDAY came and I'm extremely nervous. Ang usapan namin ni Oliver ay magkikita kami sa Mall dahil kakain nalang kami sa isang fast food chain sa Mall.

Hinihintay ko nalang si Mason para sunduin ako dahil nagpresinta itong siya ang magdadrive. Ang usapan namin ni Oliver ay 11:30 am.

It's already 11am at may oras pa ako para hintayin si Mason. Papalabas na ako ng unit ko ng maamoy ko yung pamilyar na pabango na naman. Tumingin agad ako sa labas at wala akong nakitan.

Hindi ko na naman ito naabutan. I really want to him about his perfume.

Sinigurado kong nakalock ang pinto ng unit ko at lahat ng kailangan kong gamit ay nasa bag ko bago ako bumaba. Sa lobby kami magkikita ni Mason. Agad na pumunta ako sa elevator para sumakay.

Naabutan ko si Mason na nagbabasa ng magazine habang nakaupo sa lounge area. Yumakap ako sa leeg niya ng makalapit ako sa kanya. But what made me surprised is that he was wearing the perfume I made for him.

"Hello there, young lady." Pagbati ni Mason at hinawakan ang kamay ko na nakapalupot sa leeg niya.

"Hi!" I said while smiling. Tinanggal ko na ang mga kamay ko sa leeg niya para makatayo ito. He held my hand at nagsimula kaming maglakad papunta sa parking lot.

"Do you always wear that perfume?" Tanong ko at tumingin sa kanya with my curios face

"The one you gave me? Yes, pero madalang nalang ngayon dahil konti nalang ang laman nito." He said while smiling. Perhaps, I should give him another perfume.

Isang taon na ang nakakalipas magmula noong binigay ko sa kanya ang perfume na yun pero hanggang ngayon ay ginagamit niya pa. I feel like I am floating in happiness.

"Did that made you happy? Wearing the perfume you made?" Nakangiting tanong niya. Tumango naman ako sa kanya bilang sagot.

Pagdating naman sa kotse niya, binuksan niya ang pinto sa passenger seat. "Careful." Aniya at ginabayan ako sa pagupo sa passenger seat para hindi ako maumpog sa edge ng sasakyan.

"Thanks." Nakangiting wika ko sa kanya and he just gave me a wink as an answer.

Hahimik lang ang naging byahe namin. I didn't bother to talk or disturb him dahil nagdadrive ito.

Pero sa buong byahe namin, hawak niya lang ang kamay ko.

Nang makita ko sa entrance ng Mall si Oliver, tinawagan ko siya. He smiled at me but his smile starts to fade away.

"Prof!" He exclaimed suddenly at yumuko ito.

"Hello there, Mr. Oliver." Bati ni Mason sa kay Oliver and tapped his shoulder. "Bakit nandito po kayo?" Tanong ni Oliver kay Mason.

"I'm her babysitter for today." Atsaka tinuro ako. Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.

BABYSITTER?

－－－－－－－－－－－－－