CHAPTER NINE

76 2 0
                                    

Nang dumating ang pagkaen ayabgad kaming ang punta ni shawn sa kusina inalalayan nya lang ako dahik nanginginig talaga ako mga binti ko.
Nang naihanda na ni shawn lahat ng pagkaen ay masaya kmaing nag susubuan nang bigkang may kumatok.napka kunit ang nuo ko wala naman akong bisita at ang aga pa,isa lang ang pumasok sa isip ko si bricks tatayo na sana ako para puntahan ang pinto ng bigka syng pumasok hanggang makarating dito sa kusina.

Nanlalaki ang mga mata nya dahil siguro sa gukat tiningnan ko naman si shawn an naka poker face lang walang reaksyon at magkalapat ang mga labi,naka dekwatro pang babae na sya nga habang deretso ang tingin kay bricks may halonh awtoridad ang kanyang tingin nalilito akong nag paitan ng tangin sakanilang dalawa

"HAHAHAHAHA oooops! Easy tol!" Usal ni bricks na nakataas ang kamay na animong sumusuko na tumatawa sya naibalik ko ang tingin ko kay shawn ng marinig kong nag salita sya ng malumanay ngunit may diin.
"What are you fucking doin'here wollis? How's the case?" Prente parin syang naka upo pero si bricks ay biglang umistraight sa pagkkaa tayo "the case is fine boss" yun lang ang sinagot nya at umalis rin agad nang may ngisi sa labi kumindat naman si bricks saakin na hindi naka ligtas kay shawn. Narinig kong may kumalasing na parang stainless at agad namang tymakbo pa labs si bricks habang tumatawa

Natulog lang kami ni shawn hanggang tanghali kung wala pang tumawag sa cellphone nya ay hindi pa kami magigising. lumabas si shawn sa salas kanina pa sya duinat mukang hindi pa tapos makipag usap humiga nalang ulit ako at ipinikit ang mata naramdaman ko namang hinaplos nya ang ulo ko kaya nag mulat ako

"Ahm I'm leaving baby,because I have an emergency. be careful here, I hope you understand. I love you" malambing nyang sabi pero naka kuyom ang kamao.hinalikan nya muna ang nuo ko at dinampian ng halik sa labi bago nag mamadaling umalis.

Ang dami kong gustong itanong ang dami kong gustong sabihin,tulad nang ano na bang meron saamin? May karapatan naba akong masaktan? May karapatan naba akong magakit? May karapatan naba akogmag voice out? Ano bang meron saamin? Para saan ang nangyari kagabi? Parehas lang ba kami nang nararamdaman?

Lahat yan ay tinatanong ko sa aking isip,wala akong makuha kahit isang sagot hindi ako naka pasok ngayon pero ng sabi ni shaw naya'y nagawan na nya ng paraan.bakit feeling ko hindi ko pa talaga sya kilala,estudyante ba talaga sya? Isang taon lang ba talaga agwat namin?

Naka tulugan ko ang pag iisip nagising ako ng mag ring ang cellphone ko sa ibabaw ng unan,mabilis kong sinwipe ang green button para masagot ang tawag ni shawn "hmm baby?" Halata sa boses nyang apgod na pagod sya at parang pinipilit nalang ang sariling hindi maka tulog.

Ano kayang problema nya? Ganon ba talaga sila ka busy sa school to the point na pipigilan mo talagang matulog para lang maka gawa ng thesis or what "s-shawn? Bakit hindi ka muna matulog? Gusto mo tulungan kitang gawin ang mga thesis mo?" Alok ko para kasing ang hirap ng ginagawa nila ngayon kung sana magka level lang kainng strnd kahit ako na gumawa ng sakanya

"Haha no baby kaya ko na 'to just relax and don't mind me" i heard him laugh softly hindi nakonnag pumilit pa auoko rin tanungin sakanya kung ano man ang meron saamin natatakot ankong malaman na baka hanggang friends with beefits lang kami yoko,hindi ko kaya ang ganon dahil babae rin ako nangangarap na maikasal sa lalaking makakauna saakin.

"Go to sleep and see you at the university tomorrow.I love you" pinatay nya agad ang call pagka sabi ng huling salita mabuti narin yon dahil hindi ko alam ang sasabihin sakanya.Bumangon ako para mag timpla ng gatas at kumuha ng tira namin ni shawn na cake kanina.

Busog pa ako kaya naman yun nalang ang kakainin ko.pagka tapos kumaen ay nag browse muna ako sandali sa facebook dinobol check ko rin ang mga thesis ko baka kasi may mali dahil nag mamadaki ako nung ginawa ko ito gawa nga nang lasing na lasing si shawn nuon.

Nang maitama ko na ang mga mali ko ay saka ako nag text ko na si Jade na kagrupo ko na nagawa kona ang saakin bali itatype nalang namon sa laptop para sa presentation.Si jade lang ang naging ka close ko dahil palagi kaming magka grupo. Naalala ko pa nuong nag pakilala sya saakin unang beses kaming pinag tambal non sa school act.

FLASH BACK..

"Hey girl! Wag ka ngang malungkot jan! Para kang patay na nag lalakad! Pa dilig kana kasi! Kulang ka lang sa pataba! Hahahaha sama ka saakin sa bar mamaya gusto mo?" Dere-deretso nyang sabi ni hindi pa nga kami magka kilala pero parang ang gaan ng luob ko sakanya

"Jade herras nga pala ang nag iisang maganda sa buong room natin" pag ppakillaanya habang naka taas ang kilay pagkakaalam ko kamay tinataas pag nag papakilala hindi kilay.tumango lang ako sakanya

"Hmm shayna montenegro shay nalang hehe" alanganin kong sabi ang taraynya ang ikli pa ng palda nya maikli na nga yung palda namin mas pinaikli nya pa nalaman kong party goer sya halata naman naka heels syang itim kahit matangkad naman halos maging croptop na sa ikli ang uniform nya pang itaas dahil hapit na hapit at halatang pina sadya

Nang maka rating kami sa room tumabi na agad sya saakin gusto nya raw akong maging kaibigan dahil wala manlang daw akong ka fashion fashion sa katawan na cha challenge daw sya saakin.gusto nya raw akong pormahan maganda naman daw kasi ako pero kulang lang sa fashion.

End of flash back

Nahiga na uli ako at inisip ang saamin ni shawn hanghang sa kainin anko ng antok at naka tulog.

One Last Cry (NBI Series #1)COMPLETED ✅Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon