TILL YOU'LL BECOME MINE

CHAPTER 38: AWKWARD MOMENT

ZENNEIGHT POV

I never thought this day would come and I will have a chance to look at him this close. I miss him every seconds of my life.

I focused myself for everything just to lessen the feeling of missing him. There's an incomplete part in my whole system knowing the fact that were far from each other and it worsen our situation.

"I LOVE YOU."

Those words are all I want to hear, I miss everything about him. There is no one who can replace him in my heart. But I need to keep my distance from him for some reason.

"You're going to Avior city Alejandro and you will be his personal body guard. I already decided. Goodluck!" wika ni chief at agad na nagmadaling umalis.

Tumayo ako, gustuhin ko mang mag cross arms ay hindi pwede dahil kakagaling ko lang sa engkwentro kani-kanina lang at sa kasamaang palad, ang bobo ng bala dahil naligaw sa braso ko.

"YOU'RE ALWAYS IN MY HEART, MY MIND AND MY SOUL. I MISSED YOU SO DAMN MUCH SWEETIE!"

Nanigas ang katawan ko dahil sa mahigpit na pagkayakap niya sa akin. Naaamoy ko na naman ang paborito kong amoy, sobrang bango na nakakaadik.

Nanatili kaming magkayakap, naramdaman kong may likidong tumutulo sa aking likuran. Kung hindi ako nagkakamali ay ang mga luha niya.

Napangiwi ako dahil hindi man lang nahiyang umiyak sa harapan ni chief kanina.

"My arm is aching." kalmadong sabi ko dahil talagang naiipit na ang may tama kong braso.

"Oh sorry dear. I just miss so damn much, that's why I forgot about your arm."

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at ngumiti ng malapad.

"Why do you want me to transfer to Avior city?" pormal kong tanong sa kanya.

Ngumisi siya ng matamis, "I just can't endure the feeling of missing you every seconds. I think I'll go crazy if I can't see you dear. Let me fix your things. Tell me where do you want to start?"

'Mukhang wala na akong takas, tsk! Pati ba naman dito ang lakas niya! Edi siya na!'

Itinuro ko ang mga bagay na dapat kong dalhin, iilan lang naman talaga ang kailangan kong dalhin upang may gagamitin ang sumunod na papalit sa pwesto ko.

Nang matapos ay pumunta na kami sa baba, nasurpresa ako ng may pa farewell party silang nalalaman.

"This is the idea of mayor Xanthious, ayieeee come back na yan!" Sarah said while grinning like dog.

She's my close friend here at our work place. Hindi mo akalaing sa liit niyang yan, sobrang bihasa sa martial arts.

"Shut your mouth Sarah!" saway ko sa kanya.

Nagtawanan kaming lahat, hindi naman kailangang mahaba ang oras na sasayangin namin dahil marami pang mga trabaho ang kailangang gawin, marami pang mga unsolved cases. Now I understand how hard being a police. Hindi madali dahil kailangang 24 hours kang handa, nangyayare ang mga ibat-ibang sa hindi mo inaasahang oras. Bilang public servant, kailangan laging rumesponde kaagad kapag may mga nangangailangan ng tulong.

"Take care of our baby Alejandro mayor Xan. Basta wag mong kalimutang imbitahan kami haha!" our chief said.

Nagtawanan silang lahat, hindi na ako nakitawa dahil wala akong ideya kung ano man yun. Ang awkward naman kaseng makitawa lalo na kung hindi mo alam kung anong nakakatawa.

"Yeah,yeah..we'll go ahead ma'am, sir. Enjoy your work!" sumaludo siya bago naglakad bitbit ang mga gamit ko.

Nagpaalam na rin ako at nagpasalamat sa tatlong taong pinagsamahan naming lahat. Madali lang kaming naging magkaibigan at nagkapanatagan ng loob. May tiwala kami sa isat-isa at kailann man hindi kami nagkaroon ng alitan at walang competition sa aming lahat.