Elveda

45 11 3
                                    

Geceler mi ıssızdı
kalbim mi yorgundu
elimde tek kalan
resmine daldım bugün
Günler, aylar geçti
yıllarım hep  durgun
görmediğim gözlere
hasret kaldı yüreğim..

Gün doğdu yine sensiz
birgün daha başladı
gözlerden akan yaşlar
kurudu, yavaşladı
saçların karıştıkça
asi esen rüzgârla
dudaklardan döküldü
birkaç söz ısrarla

Son defa elveda
diyemedim sana
silindi mazimiz
gömüldü kara toprağa
yaşlarımla suladım
senden kalan çiçekleri
ne yer ne gök hissetti
böyle acı gerçeği..

Kendimi yola vurdum
yüce, zorlu dağlara
karşıdan baktıkça
hüzünlendim bir anda
Birlikte yürüdüğümüz
yollarda andım seni
hiç yaşamamışım gibi
çoktan silmişsin beni..

ɢᴜ̈Ɩ ᴋᴏᴋᴜƖᴜ şííɾƖҽɾíɱ... 《fantastik romantizm》Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin