Lucky I'm Inlove With My Bestfriend [BTS-JHope FF] [Completed]

C h a p t e r - F i v e

C h a p t e r - F i v e

Tulala akong napaupo sa kama ko. After 3 years nakita ko na ulit siya. After ng nangyari between sa amin nakangiti na siya sa taong mahal niya ngayon. Kung sakaling magkita kami o magkasalubong ngingitian niya kaya ako? Eh ako? Anong irereact ko? Ngingitian ko ba siya? Hindi ko alam kung ano ba itong nararamdamn ko ngayon para sa kanya. Ang alam ko lang ay masaya na ako ngayon. Noon lagi akong nagmumukmok, tambay sa bar dahil nag da drama sa paghihiwalay namin ni Namjoon ngayon naman masaya na ako sa buhay ko. Masaya na ako kina mama at papa pati kay budz. at sa kay Micky.

"Budz..." napatingin ako sa pintuan kung saan galing yung boses. Nginitian ko siya ng pilit.

"I'm sorry." sabi niya. Nagtaka naman ako dun.

"Oh at marunong ka na ding magsorry ng walang kasalanan budz? Hahaha. Anong sorry pinagsasabi mo jan!" i fake a laugh. Napasimangot siya.

"Oh Bakit ka nakasimangot jan budz?" tanong ko. Alam kung alam niya na hindi ako masaya. Na hindi ako okay.

"Hindi ganyan yung budz ko. Hindi siya tumatawa ng peke at ngumingiti ng pilit." sabi niya. Napabuntong hininga ako.

"Eh anong gusto mong gawin ko budz? Umiyak? MAgpakalasing?" tinignan niya ako sa mata. Napalunok ako bigla. Parang may nais ipahiwatig yung mga titig niya.

"Budz you saw him awhile ago. You saw him smile. A real smile. He's happy now. At yun yung gusto kong gawin mo rin. Maging masaya ka. Yung totoong saya. Meron o wala man siya sa paligid mo." napatitig na lang ako sa kanya. Pinipigilan ko yung iyak ko. Nasasaktan kasi ako ngayon. at the same time nakokonsensya. Hindi ko akalaing yung taong iniwan ko noon para sa taong iniwan naman ako ay nandito sa tabi ko. Nasa tabi ko at never akong iniwan kahit iniwanan ko siya noon. Mas pinili ko si Namjoon at pinagpalit sa wala yung 17 years na pagkakaibigan namin ni Hoseok pero kahit ganun andito pa rin siya. He is still here. He is still my bestfriend who never give up on me.

"Budz naka move on na ako. Kaya lang alam mo naman hindi ko alam kung anong irereact ko. Basta ang alam ko hindi ko na siya mahal yun lang. But the memories are still there. Pero wag kang mag alala tulad ng sabi mo noon forgive but never forget. :))" i saw him nod slowly and smile.

"Mamayang gabi may reunion tayong highschool batchmates. Ito yung invitation mo. And thats the reason why he is here. At ikaw jan. Sabi mo naman move on ka na. try to act normal. Andito din ako. I will nevrr ever leave you. Nasa tabi mo lang ako hanggang matapos ang party." may reunion kami? As in? So eto na. After 3 years magkakaharap na ulit kami. What to do? Waaahhh!!! Siguro naman tamang panahon na to diba? Pero bakit prang hindi pa ako ready to facee him? Hutahamnida naman! Kaya ko to! Matapang ako! Ako si Ayumi na hindi umaatras!

"Diba tiga school natin yung sinasabi mong Mayumi ipapakilala mo na ba siya sa akin ngayon budz? Hindi naman na siguro siya mawawala at magpapakita naman na siya siguro sayo ano?" tumango lang siya at ngumiti. Tonight will be a great night. Makakaharap ko na ulit si Namjoon after 3 years. Makakahalubilo ko na naman yung mga taong naging parte ng buhay ko sa apat na taon kong pamamalagi sa Highschool. At huli makikilala ko na si Mayumi. Sana lang mabait siya kung hindi naku magtutuos kaming dalawa. Kung tatarayan niya ako, abaaa hindi naman ako papatawad ano. Ilalayo ko sa kanya budz ko pag nagkataon.

"Dress beautfully tonight Ayu ha? I will be your partner. Ayoko ng yagit na partner--Aray! Sinasabi ko na ng maaga para naman makapag--Aray ulit! Pag ako nagka amnesia who you ka sa akin!" napasimangot siya habang hinihimas yung ulo niya.

"Hindi mo na kelangang sabihin na magpakaganda ako dahil maganda na ako. At isa pa  talagang who you ako sayo pag dimo ako tinigilan sa pagmimilosopo mo!" inismiran ko siya. siya naman yung tawa ng tawa ng wala ng bukas  Pati ako natawa na rin dahil sa hitsura niya. "Umuwi ka na nga. Ikaw yung dapat magpagwapo dahil maganda ako na partner mo! Uso mahiya budz!" bigla siyang tumayo at nagsalute pa. "Aye aye captain." sabay alis. kahit kelan isip bata to kaya nahahawa ako eh.

**

Napatigil ako sa pagtitig sa salamin ng may marinig akong katok sa pintuan ng kwarto ko. Ang ganda ko. Parang isang Prinsesa. Pero yun nga lang there is no Prince Charming riding on a white horse to prove that there is a happy ending. Gezz! Fairytales suck! when I was a child I use to believe that there is happy ending and fairy god mother exist pero ngayon hindi na. Walang happy ending. Period.

"Budz kina'career mo na ata ang pagpapaganda ah?" bigla akong napakunot noo. Andito na yung prince charming ko. Hehe este date ko na si best buddy ko. Dali dali kong binuksan yung pinto at tumambad sa akin ang isang bulto ng napakagwapong nilalang. He is wearing a 3 piece suit. Bagay na bagay ito ko sa kanya. At ako naman? I am wearing a blue mermaid cut dress and and blue high heeled shoes. Yung buhok ko linugay ko lang pero naka curl siya.

"Lets go my princess!" bigla niyany niahad yung kamay niya. Parang wala ako sa sarili ko na hawakan yun at nagpatianod sa kanya pababa. "Lets go my princess.!" tulala. Oh tulala ako sa narinig ko. He called me his princess. Hanggang sa makarating kaming sasakyan tulala pa rin ako.

Biglang nagwala yung buong sistema ko sa simpleng pagsabi niya ng my princess. Alam kong tinatawag na niya ako ng ganyan dati pa pero iba ngayon yung nirereact ng katawan ko at ng puso ko.

"Feeling nervous?" basag niya sa katahimikan. Napailing ako.

"Ang tahimik mo budz. Wag kang mag alala nasa tabi mo ako. Hindi kita iiwan. Pag nagkaharap kayo i will going to make him regret for leaving and for breaking your heart. I will show him what he losed." sabi niya. agad namaj akong kinabahan. Anong binabalak ng lalaking ito?

Biglang kumalabog yung puso ko ng makita ko yung eskwelahang nakasaki kung paano ako magmahal, umiyak, makipag away at kung ano ano pang kagagawan ko nung highschool ako. Bumaba agad si budz at pinagbuksan ako ng pinto. Someone approach us at kinuha kay budz yung susi. Siya daw yung magpapark ng sasakyan namin. Hinawakan niya yung kamay ko siya na mismo yung naglagay sa braso niya. Naglakad na kami sa may red carpet papasok sa venue. Sakto sakto lang yung dating namin dahil katatapos lang mag welcome address nung school president at head organizer nitong reunion. My heart was beating so fast na tila gusto ng lumabas. Bakit ba ako parang kinakabahan ng ganito?

"Wag ka ngang nerbyusin jan. Oh anjan na siya magkakasalubong na kayo. Smile Ayu. The real one." bigla akong napatingin sa makakasalubong namin. He's here...with her.

--

Sorry medj sabaw. Ginawa ko lang to habang break time namin kaninang nagpa'practice kami para sa cheer dance! Mehehe :"> Sorry sa typos mobile lang gamit ko at tinamad na akong icorrect pa. :D

Ano kayang mangyayari sa face to face nina Namjoon at Ayu? Kayo? Anong gagawin niyo pag nagkita ulit kayo ng first love mo after 3 years? Yung tipong siya yung first and last mo? Na after the break up wala ka ng balak mag enter sa relationship. Sagot! Hahahaha. Abangan ang chapter 6 promise gagandahan ko yun :) God Bless!