LUPUS

10. BÖLÜM

AFRA VURAL

'' Daha öncesinde yaptığım hatayı tekrarlamayacağım. Böyle bir sıkıntının yaşanmasının en büyük sebebi birbirimizi tanımıyor oluşumuz. O yüzden ceza olarak bize katlanmak zorundasınız. Bundan sonra 2 günde 1 birlikte vakit geçireceğiz. Benim isteğim bu yönde. '' diyerek Arsen'e baktım.

Kimse konuşmayınca devam ettim. '' Bu cezayı hepinize veremem ama katılırsanız çok memnun olurum. Aynı şey benim ekibim içinde geçerli elbette ki. ''

En sonunda Arsen '' Ben onaylıyorum. Kadınlarımızı ve gelmek isteyenleri yanınıza getireceğimden emin olabilirsin. '' dedi. 

***

Açıkçası bu kararı aldığımda birilerinin itiraz etmesini beklemiyordum. Yolda gelirken Alp, Onur ve Mete en iyisini yaptığımı söyleyerek bana destek çıkmışlardı. Ama kalanlarımız hiçte beklediğim tepkiyi vermemişti. Andre Martin ve onun ekibi de tamamen karşı çıkmıştı.

Arslan abi bile '' İyi niyetli biri olduğunu biliyorum Afra ama bu yaptığın iyi niyetin ötesinde bir aptallık. Düşmanı içimize davet etmekten başka bir şey değil yaptığın. '' demişti. İşte patlamama sebep olan son damlalar da bu sözlerdi.

'' Düşman mı? Ne düşmanından bahsediyorsunuz ya siz? Biz buraya ne için gönderildik beyler? Sanırım dediğiniz gibi ben aptalım ve bu görevin amacını unuttum. Biz buraya Alfa'yı ve diğerlerini öldürmeye gönderilmiştik, değil mi? İnanmıyorum nasıl bir aptalım, bunu nasıl unuturum? '' Sakinleşmek için birkaç saniye derin nefesler aldım ama işe yaramıyordu. '' Ortada gerçek olup olmadığını bile tartışamadığımız bir kehanet var. Tüm Dünya'nın tek umudu bunun gerçek olma ihtimali. Yıllardır bunun umuduyla askerlerimizi göndermiyor muyuz buraya? Hı? Düşmanmış. Kim düşman ya? Karşısında kendi sürüsü varken düşünmeden üzerime kapanan o Alfa mı sizin düşmanınız? ''

Hepsinin suratına tek tek baktım. Çoğu hala beni makul bulmuyordu ama seslerini de çıkartmıyorlardı. İlk defa bu adamlara bağırıyordum. Çoğu şaşırmış ve hatta üzülmüşlerdi. Yine de durmaya niyetim yoktu.

'' Ben bu kadar önemli bir görevde sizleri veya kendimi düşünemem. Düşünürsem hiçbir ilerleme kaydedemeyiz. Eğer umurunuzda değilse eve dönebilirsiniz. Türkiye'den bir uçak göndermelerini rica ederim. ''

Hiçbir şey duymak istemeyerek arkamı dönüp odama doğru ilerledim. Ama onların da belli ki susmaya niyeti yoktu.

Ve Alp ilk defa ciddi bir şekilde beni karşısına aldı. '' Saçmalamayı kes Afra. Bu kararı neden verdiğini biliyorum ve seni destekliyorum ama bu yaptığın şov da ne? Buradaki kimse kendi canını senin canının önüne koymuyor. O çok sevdiğin Arslan abin durduk yere seni karşısına almak ister mi? Biraz makul davran. Sadece seni korumaya çalışıyorlar. Daha önce seni hiç bu kadar öfkeli görmemiştim. '' Güler gibi bir ses çıkartıp asla söylememesini dileyeceğim o sözleri söyledi. '' Evet, Alfa çok yakışıklı bir adam ama 1 ay bile olmadan kendi adamlarını önemsemeyeceğin kadar değil. 15 yaşındaki bir kız gibi davranmayı kes. Sen bu ekibin lideriysen öyle davran. ''

'' Alp! '' Mete'nin sesi hem sinirli hem de uyarı dolu çıkmıştı.

Sinirden titreyen ellerimi yumruk yapıp Alp'e döndüm. Sadece tüylerimin değil saçlarımın bile diken diken olduğunu hissediyordum.

'' Sen! '' diye bağırdım. '' Ne cüretle bunları söylersin?! '' Kendi canımı acıtacağım bir kuvvetle burnuna yumruk attım. Acıyla haykırıp birkaç adım geriye gitti. Mete üzerime doğru koşup beni kollarının arasında sıkıştırdı.