|NİSA'NIN ANLATIMINDAN|
Sabah uyandım ve üstüme beyaz düz t-shirt altımada siyah şort geçirdim. Lale'yide kaldırıp lavaboya gittim elimi yüzümü yıkadım. Lale'de giyindikten sonra Danla ve Can'ı uyandırmadan evden çıktık.
Yolda yürürken dün akşam Danla'nın dedikleri aklıma geldi.
Yani Barış hakkında dedikleri... Neden Barış var diye Enes'le iyi anlaşmamı hoş karşılamadılar yada Can'ın o gün dedikleri Barış'ın bana olan bakışları yani. Peki ya dün Enes'le beni yakın gördüğü için yüzüme bakmamıştı bile.Acaba.. Acaba Barış beni...
Lale:Kızım!!
Lale:Aloooo!
Lale:Niss kendinde misin yavrum??
Nisa: ha?
Nisa: Ne dedin?
Lale:Bugün cuma son gün yarın yüzme var diyorum ama sen daldın gittin.
Nisa:Eveet!Çok heyecanlıyım yüzme kursunu bitirdikten sonra bizde biraz eğleniriz havuzda.
Lale ile sahaya girdik o sırada Berkan ve Barış yanımıza geldi.
Lale Berkan'la konuşuyordu.Bende Barış'la ama Barış kısa kısa cevaplar verip geçiştiriyordu.
Koridordan ilerleyip kantine geldik. Doğrusu burası kantin değildi. Sporcular için yemekhane gibi bi' yerdi. Lale ile biz buraya çok sık gelmezdik doğrusu.Sadece su vb. şeyleri alırdık buradan ama bugün evden kahvaltı yapmadan çıkmıştık ve karnım baya açtı.
İçeri girince bi' masadan ses duyuldu.
Enes:Nisaaa
Kafamı sese doğru yönelttim bu Enes'di.
Enes:Buraya gelsenize?
Bizimkilerden onay beklerken onlara döndüm. Lale ve Berkan için sıkıntı yok gibiydi. Barış ise mutsuzdu.
Nisa: Gidelim miiii?
Lale: Olurr
Nisa: O zaman siz gidin bende kantinden tost alıp geliyim...
Lale sanada alıyorum açsındır.
Lale: olur tatlımm
Kantine girdim ve tostları alıp geri çekildim.Barış'lar masaya çoktan oturmuştu bile yanlarına gittim ve Barış'ın yanına oturdum. Lale'ye tostunu uzattım.
Nisa:Sen niye burdasınki?
Enes:Bende kahvaltı yapmadım.Sanırım sizde yapmamışsınız?
Nisa:Evet ve kurt gibi açııımm!
Enes bana gülerken Lale konuştu.
Lale:Sende basketbol takım kaptanıymışsın?
Enes:Evet bu sene yeni gelmeme rağmen kaptan olduk işte.
Nisa: Uuuu çalışkan çocuk senii.
Enes: öhöm öhöm biraz yanii
|BARIŞ'IN ANLATIMINDAN|
Enes'in olduğu masaya geldiğimizden beri kendimi tutmaya çalışıyordum.Çünkü Enes ve Nisa hep bi' konuşma peşindeydi ve bu benim oldukça canımı sıkıyordu.
Nisa'nın yaptığı şakalara gülmesine dayanamıyordum ama sabretmeye çalışıyordum çünkü Nisa bir şeylerden şüphelenebilirdi.
Nisa'da tostunu bitirdikten sonra hemen ayağa kalktım ve konuştum.
Barış: Ben gidiyorum.
Berkan: Nereye lan?
Barış:Çalışmaya..Sen gelmiyor musun?
