It Started with a Kiss [COMPLETED]

49

A/N: Expect typo's and wrong grammars

~~•~~

REIN.

"I-ibalik mo nalang ako sa P-pilipinas, kung gayong pinaparamdam mo naman sa akin na parang wa-wala ako" mangiyak-ngiyak kong sabi.

I stop from hitting him. Para ano? Di naman mapapantayan noon ang sakit na dinadanas ko.

Unti-unti siyang humarap at lalong nangilid ang luha ko nang makita ang guilt sa mga mata niya. Bakit ngayon lang yang guilt na 'yan? Bakit late yang guilt na 'yan?

Ang tagal ko nang gustong makita 'yan. Gusto kong ma-guilty ka dahil nasasaktan moko, dahil pinahirapan moko. Pero bwiset! Bakit ngayon lang? Ngayong punong-puno na ako.

Diko akalaing napakaikli pala ng pasensya ko.

Nanikip ang dibdib ko dahilan para mahirapan akong makahinga. May mas sasakit paba dito? I act like we broke up, oo o.a. na kung o.a. kung sa ganito ang maramdaman ko. Kung sa iba overacting, mine is not. Ito ang nararamdaman ko at hindi ko na talaga mapigilan.

I've been treated like air, at galing pa sa taong inaasahan mong laging pagtutuonan ka ng pansin. Grey is sweet and sometime childish. Ini-spoiled niya ako palagi. Ngayon ko lang naranasan ang ganito, ang manghingi ng atensyon lalo na ang tigas pa ng puso.

"B-bakit hindi moko pi-pinapansin?" hindi ko mapigilan ang magkanda-utal dahil sa pag-iyak ko. "Bakit parang ang laki ng problema mo sa'kin?"

He's looking at me intently. At kapag nagtatama ang tingin namin, ay siya ang nag-iiwas ng tingin na parang hindi niya kayang nakikitang nasasaktan ako but no, tiniis niya nga akong hindi pansin-pansinin e.

"I'm always scared everytime you do that, alam moba 'yon? Yung lumalayo ka sakin. Yung naglalagay ka ng distansya. It hurts" he didn't answer.

"Ba-bakit moko ganyan tratuhin? Akala koba mahal mo ako? E bakit ginaganito mo ako, ah?"

Maling kwestyunin ang pagmamahal niya para sa akin. But I just can't help it. Tila dina alam ng bibig ko kung ano ang lumalabas sa'kanya. Basta ba may masabi siya ay yun na yun.

Naiirita ako dahil hindi siya nagsasalita, though he look guilty. Ayaw niya pa rin bang tapusin ang issue na 'to? Eto na nga e, sinisimulan kona kase hindi kona kaya. Para matapos na 'to. Para bumalik na yung dati, yung dating sweetness.

"Bakit ganyan ka? Pagod na ako. Magsalita ka naman, I want to end this, pero paano 'to matatapos kung ako lang ang tanging nagsasalita?"

Napawi na ang luha ngunit masakit pa din. Bumuka ang bibig niya pero walang lumabas doon, hindi niya itinuloy.

"I-i'm sorry" yon ang tanging naiusal niya.

Irritation filled me.

"Letcheng sorry 'yan! Hindi ka naman dapat mag-sorry e. Ang gusto ko malaman ang kinagagalit mo nang makapag-explain ako sa'yo at matapos na ang issue'ng 'to. A-ano ba Grey, makisama ka naman. Ayaw ko na ng ganito, m-miss na miss na kita. Miss kona yung sweet na ikaw"

Nagbadya nanaman ang luha pero hindi ko sila muna hinayaang mahulog. I preserved it ti'll I know the reasons.

"M-miss kona yung luto mo, miss kona yung mga yakap at halik mo. Miss na miss na kita Grey, Sige na, sabihin mo kung ano ang problema natin dito" pagpupumilit ko sa'kanya.

Do I look desperate?

Sandaling katahimikan ang bumalot sa amin. Tila ba nag-iisip pareho. I want this to end, really fucking true. Hindi ko na talaga kaya kung aabot pa ito ng ilang araw.