Ruthless Men Series 4:Damien's Retribution

Chapter 44

Bakit palaging ganito ang buhay ng dalaga? Magiging masaya siya tapos magiging mesirable ulit. Magiging mesirable siya tapos magiging masaya ulit.

Punung-puno nang paghihirap ang buhay ni Alyssa may nagawa nga siya pero mukhang kulang pa iyon para tuluyang maging masaya ang pamumuhay niya. She did something for her life.

Binigyan niya naman nang tsansa si Damien upang patunayan ang sarili nito sa kanya, hindi pa ba sapat iyon? Hindi pa ba sapat ang inaalay niyang pagmamahal para sa iba? Hindi pa ba sapat ang maging isang mabuti siyang tao para lamang bumuti ang buhay niya?

All she did was do a good deed, and in exchange she received pain. All she gets is unending sadness and loneliness. She found her way home, but no one was there or nearby. She made it home, but her family was not there.

They gone, they are already gone. And again, she's all alone. Nahanap niya nga pero wala na naman siyang nadatnan. Nahanap niya nga ang bahay nila ngunit pero wala naman itong laman ni isa.

Nasa loob ng bahay ang dalaga at nasa silid na alam niyang ginawa ng mga magulang niya para sa kanya. Nasa silid siya kung saan nakahanda na para sana sa pagdating niya.

Nakayuko lang ang dalaga sa gilid at nag-aantay nang katapusan niya dahil para sa kanya wala na ang buhay niya dahil wala na ang mga totoong nagmamahal sa kanya. 'Lahat ng minamahal ko, iniiwan ako.' She's weak and tired.

Walang kinain at walang ininom. Hindi na naman bago sa kanya ang bagay na ito kapag tumagal siya ditong walang iniinom o kinakain, alam niyang sa tabi ng mga magulang ang kahahantungan niya.

Her anorexia nervosa kick-in and take over her body. Ang kamatayan niya ang inaantay niya dahil yon din naman ang hinihintay niya, 'yon din ang nais niya. Hiniling niya ito mula nang dumating siya sa pamamahay ng mga magulang.

She have seen her parents tracing her, their tears as they miss her, their sad smiles as they stared at her pictures, and their love as they realized their child was still alive. The entire house was filthy and broken.

Isang malakas na bagyo nalang ay siguradong magigiba na ito. Butas-butas na ang kisame pati na ang mga dingding ngunit hindi pa din umalis ang dalaga. Anim na araw, umulan man o umaraw narito siya.

Mababasa at matutuyo siya ngunit hindi pa din siya umaalis. She wanted to stay here until the end of her useless life. Wala namang maghahanap sa kanya, wala namang makakaalala sa kanya.

'Did he ever love me?' Her parents love her so much. Ang tanong na palaging nasa utak ngayon ni Alyssa ay kung mahal ba siyang talaga ni Damien o laro lamang iyong lahat para sa lalaki?

Alinman doon ay sagot ay hindi na nais pang alamin ni Alyssa, kontento na siyang makakapagpahinga na rin siya sa wakas at makakasama ang mga magulang niya. She's isn't enough for someone, she's isn't enough for them.

Hindi siya nababagay roon dahil ang buhay niya ay matagal na palang tapos noon palang kinidnap siya ng mga halang ang kaluluwang 'yon. Doon din pala natapos ang laban niya sa buhay, wala na pala siyang dapat balikan noon pa lang.

For how many times, she fight with all those challenges and losing all of them. Ngayon palang napagdesisyonan niyang tama na, husto na, hindi na niya kaya pa. Alyssa can't fight back anymore.

If she does, the worst will happen again, and she will be broken. The woman is losing consciousness and fantasizing about her death.

Nanaginip siya sa kanyang katapusan at kung paano niya haharapin ang mga magulang.

However, as she closed her eyes and drifted into darkness. A hand supports her and will fight for her. He hugged her and held her tightly. "What have you done, dove! What did you do to yourself?!" Sigaw ni Damien sa asawa.