Dancing With Cinderella (Cordova Empire Series 3)

CHAPTER 4

Chapter Four

Books

I know my father had a lot of questions in mind. Sobrang dami pa naming dapat pag-usapan. Marami pa kaming dapat linawin sa isa't isa pero parehas kaming hindi pa handa doon.

It has been a long time since I've got a good sleep. Malawak na ngiti kaagad ang kumawala sa mga labi ko kasabay ng aking pagdilat.

I stared at the ceiling for a moment. Sa muli kong pagpikit ay nag-krus ako at nagdasal. It has been my routine. Bago ako gigising ay magpapasalamat muna ako sa Diyos sa panibagong pag-asa at biyaya ng buhay na bigay niya sa akin, but this day was different. I mummed the longest prayer because I was so grateful to be finally here. Mas gumaan ang pakiramdam ko matapos kong magdasal.

I fixed my bed. I took a bath, brushed my teeth and put a nice dress on. Saktong natapos ako nang katukin ako ni Ate Nati. Umaliwalas ang ngiti niya nang masipat ang kabuuan ko.

"Ang ganda-ganda mo, Roshlin!" bungad niyang mas lalong nagpaganda ng umaga ko.

Isinukbit ko ang aking kamay sa kanyang braso. Kahit na nagulat siya ay hindi naman iyon tinanggal.

"Sana hindi masira ang ganda ko, Ate Nati. Nasa dining na ba silang lahat?"

"Oo. Tama lang ang pagkatok ko sa 'yo."

"Mabuti naman," bago kami makaibis patungo roon ay hinila ko siya't pinahinto. "May nangyari po ba kagabi? Si Manang Cancia? Okay na siya?"

Malawak siyang ngumiti at tumango pagkatapos ay hinawakan rin ang kamay ko at pinisil. "Si Senyor Rucio ang kumausap sa aming lahat, Roshlin. Tingin ko ay dahil iyon sa sinabi mo habang nasa hapag kayo kagabi. Gusto kong magpasalamat."

"Ate, wala 'yon! Wala naman talaga tayong ginawang masama."

"Kahit pa," giit niya. "Hindi mo pa nakikita ang tunay na kulay ni Madam Myrcelle. Ayaw kong manira ng tao pero hindi talaga maganda kaya mag-iingat ka. Huwag mong painitin ang ulo dahil masama iyang magalit."

I almost laughed at that. Umiling na lang ako at tumango bago tuluyang daluhan ang pamilya ko sa hapag.

I kissed my father as usual. Hindi ako sanay pero dama ko ang kagustuhan sa ginawa. Bago maupo ay nababaliwan akong lumapit kay Myrcelle at walang sabi rin itong niyakap at binati. Hindi para matuwa siya sa akin kung hindi para sirain ang araw niya maging ng kanyang mga anak na agad nalaglag ang panga sa ginawa ko.

"Good morning, Tita Myrcelle."

She was speechless. Parang natakasan ng kulay ang mukha niya dahil sa gulat. Nakaupo na ako ay hindi pa rin siya nakabawi. Nginitian ko rin ang mga step sisters ko and my father was so pleased with what I did.

Tahimik kaming kumain. Kung hindi pa nagtanong si Papa ay hindi mapuputol ang katahimikan at tension sa hapag.

"May gusto ka bang gawin ngayong araw, hija? Gusto mo bang maglibot sa lugar?"

Tumango ako kaagad. "Opo, Papa."

"Essa, Celle, hindi ba't mangangabayo kayo ngayon sa rancho? Bakit hindi n'yo isama si Roshlin?"

Nakita ko ang pasimpleng pagsisikuhan nilang dalawa. Si Fyrcelle ang sumagot kay Papa.

"Dad, we're with our friends. We can't just bring someone to our circle. Besides, Roshlin will be out of place."

"Why? Sino ba ang mga kasama n'yo? Sina Isaac ba? Bakit hindi n'yo ipakilala si Roshlin? She'll be here the entire vacation. Mas mabuting magkaroon siya ng maraming kaibigan ngayon pa lang."