part16

21.9K 1.6K 67
                                    

[Zawgyi]
"ပူတူး......!!..."

"ပူတူး...ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ.."

"....."

အခန္းထဲမွမင္းေကာင္းျမတ္ေအာ္သံမွာမီးဖိုခန္းထဲထိပင္ၾကားရေလသည္။

ဝုန္း..ဒုန္း...

အား....

ေလွကားေပၚမွတစ္ဒုန္းဒုန္းေျပးဆင္းလာသည့္အသံေၾကာင့္ရွင္မင္းယံလည္းမူးေနာက္ေနသည့္ၾကားမွအျမန္ေျပးသြားလိုက္ေလသည္။

ေလွကားေျခရင္းတြင္ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္လဲက်ေနသည့္လူႀကီးေၾကာင့္စိတ္ပူသြားမိေလသည္။

."လူႀကီး...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ..."

"ပူတူး..ကိုယ္...ကိုယ္..."

ဆြဲထူရင္ျပင္ေနေသာ ရွင္မင္းယံအားအတင္းသိမ္းႀကံဳးဖတ္ထားလိုက္ေလသည္။လူႀကီးပံုစံကအရမ္းတုန္လႈပ္ေနသည့္ပံုပင္။ရွင္မင္းယံလည္းေက်ာေလးအားကေလးေလးေတြကိုေခ်ာ့သလိုပြတ္သတ္ေပးလိုက္ေလသည္။

"ဘာျဖစ္လာတာလည္းလူႀကီးရယ္..ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္စိတ္ပူသြားတာပဲ..."

"ပူတူးမရွိေတာ့မွာေၾကာက္လို႔.."

"ဘယ္လို...အ့..."

ပို၍ပင္တင္းၾကပ္စြာဖတ္လာေလသည္။

"ကိုယ္...အိပ္မက္ထဲမွာပူတူးကကိုယ့္ကိုထားၿပီးထြက္သြားတယ္တဲ့..ၿပီးေတာ့ကိုယ္လန္႔နိုးလာေတာ့ပူတူးကအနားမွာရွိမေနဘူးေလ...ကိုယ္အရမ္းလန္႔သြားတာ...ၿပီးေတာ့ဒီလိုအခ်ိန္...ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးၿကီး...."

"ဒါကအိပ္မက္ေလ...အိပ္မက္..အိပ္မက္ဆိုတာမက္ေနတုန္းပဲနာက်င္ရတာ..တစ္ကယ္လို႔နိုးထလာၿပီးရင္ဘာမွမဟုက္ေတာ့ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာသေဘာေပါက္လား..."

"ဟင့္အင္း...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကိုယ့္ကိုဖတ္ထားေပးပါ...ကိုယ္ေလအခုခ်ိန္ထိရင္ပူေနတုန္းပဲ..."

တစ္သိမ့္သိမ့္တုန္ေနသည့္လူႀကီးရဲ႕ခနၶာကိုယ္ႀကီးကိုခပ္တင္းတင္းသာျပန္ဖတ္ေပးထားလိုက္သည္။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..မနက္က်ရင္အားလံုးေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ေနာ္...ေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔..လူႀကီးဘာေတြျဖစ္ေနလဲ..ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္မသိေပမယ့္....အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္တဲ့အခါကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာျပမယ္မဟုက္လား..."

ညာတာပါေတး(complete)Where stories live. Discover now