[Zawgyi]
"လူႀကီးေရ....."
"ဗ်ာ...ကိုယ္ရွိတယ္ေလပူတူး..."
"ခန...ခနေလာက္လာပါအံုး.."
ၿခံထဲတြင္ျဖာခင္းကာ မုန္႔ထိုင္စားေနသည့္ပူတူးမွာခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ အလုပ္ကိစၥဖုန္းေျပာေနသည့္ လူႀကီးအားလွမ္းေခၚလိုက္ေလသည္။
"ေျပာေစ...ပူတူး...ဘာအလိုရွိလို႔ပါလဲခင္မ်.."
တစ္ဖက္က အလုပ္ရွင္အား ခနေစာင့္ ခိုင္းလိုက္ကာဖုန္းကိုင္ရက္ပင္အနားသြားလိုက္ေလသည္။
အနားေရာက္လာသည့္လူႀကီးပါးစပ္ထဲသို႔လိေမၼာ္သီးတစ္မႊာခြံ႕ေပးလိုက္ရင္း....
"Daddyကဘာလို႔ရုပ္တရက္ႀကီးဂ်ပန္သြားရတာလဲ....ၿပီးေတာ့စိတ္ရႈပ္စရာတစ္ခုခုရွိေနတယ္လို႔ဘာေၾကာင့္စ္ိတ္ထဲထင္ေနရတာလည္းမသိဘူး..."
"ပူတူးကလည္းေလ်ွာက္ေတြးတတ္ရန္ေကာ...ေယာကၡထီးႀကီးက အပန္းေျဖခရီးထြက္ခ်င္လို႔လို႔ေျပာသြားတယ္ေလ...ေလ်ွာက္မေတြးေနနဲ႔...ဟုတ္ၿပီလား.."
"ဒါေပမယ့္ေလ...တမ်ိဳးပဲdaddyကိုၾကည့္ရတာ...."
"အင္း...daddyမွာလဲ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိေနလို႔ေနမွာေပါ့..."
"ဒါေပမယ့္ေလ သားေလးကိုေမြးတဲ့ေန႔ၾကရင္Daddyကိုအနားရွိေနေစခ်င္တာေတာ့အမွန္ပဲ...."
ရွင္မင္းယံ လည္း သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္း သူ႔ခင္ပြန္းရဲ႕ လက္ထဲမွဖုန္းအား မရည္႐ြယ္ပဲအၾကည့္ေရာက္မိသြားေလေတာ့ ယခုထက္ထိမခ်ရေသးေသာဖုန္းေၾကာင့္..
"လူႀကီးအလုပ္ကိစၥေျပာေနတာမၿပီးေသးဘူးလား.."
"ဟင့္အင္းေလ...ပူတူးေခၚလို႔ လာတာ"
"အာ...ေျပာေလ....အားနာစရာႀကီး တစ္ဖက္ကလူကို...လုပ္ ....လုပ္စရာရွိတာ...ၿပီးရင္...လမ္းထိပ္ကိုခနလိုက္ပို႔ေပး...."
"အင္း...အင္း အ့ဆိုခနေလးပဲေစာင့္ေနာ္.."
"အင္း."
ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ထသြားေသာမင္းေကာင္းျမတ္ႀကီးအားသိပ္ေတာ့ဘဝင္မက်လွေပ။သို႔ေပမယ့္ ခုတေလာ သူအေတာ္ေလး စိတ္ထဲ မေျပာခ်င္ေန၍သာလႊတ္ထားလိုက္ျခင္း။
YOU ARE READING
ညာတာပါေတး(complete)
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္၍အျပင္နဲ႔ကြဲလြဲနိုင္ပါသည္...ထို႔အတြက္တိုက္ဆိုင္မႈတစ္စံုတစ္ရာရွိပါကေတာင္းပန္အပ္ပါသည္.. .. warningေပးပါတယ္🍑
