[Zawgyi]
ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာ လႈပ္စိလႈပ္စိလမ္းေလ်ွာက္ေနသည့္ တစ္ေယာက္ေသာသူ က တစ္ခုခုကိုအေတြးလြန္ေနပံုရသည္။
ဒါ...သူ႔ရဲ႕အရိပ္ကေလး...။
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လေလာက္တည္းက ရွာေနခဲ့ရသည့္ တစ္ေယာက္ေသာသူ။
ဆာကူယာေတြ က ထိုသူ႔အေပၚမွာပဲ ကြက္ကာေႂကြေနသကဲ့သို႔ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲ မွာ အရာအားလံုးေပ်ာက္ကြယ္လုေနၿပီ။
လက္သီးဆုတ္ေလးအားျဖန္႔ကာ ပြင့္ဖက္ေလးေတြကို လိုက္လံဖမ္းဆုတ္ေနေလသည္။အေနာက္ကေန အသာတိတ္တိတ္ေလးေလ်ွာက္ သြားလိုက္သည္။ အင္း ခံုတန္းရွည္ တစ္ခုေပၚဝင္ထိုင္ လိုက္သည့္ ငယ္က သက္ပ်င္းေလး ခ်လိုက္သလိုပင္။
"မေတြ႕တာအေတာ္ၾကာၿပီေနာ္.."
"ဟင္..!!"
သူ႔ကိုျမင္ေလေတာ့ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားပံုရသည္။ထားပါ ဒါသူအံ့ၾသသြားတာလို႔ပဲ ယူဆထားလိုက္ပါ့မယ္။
ခံုတန္းရွည္ေပၚသူ ထိုင္လိုက္သည္ ကို လိုက္ၾကည့္ေနသည့္ငယ္ ့ဆီမွ ဘာစကားသံ မ်ွပင္မၾကားရေပ။
လမ္း က်ဥ္းေလး တစ္ခုဆီမွ လက္ခ်င္းတြဲကာေလ်ွာက္လွမ္းေနၾကသည့္ ၾကည္ႏူးစရာ စံုတြဲေတြ အား ၾကည့္ကာ သူၿပံဳးလိုက္ေလသည္။
"ဘယ္ေလာက္မ်ားေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္မလဲ...ဟုတ္တယ္မွတ္လား..."
ဦးမိုးေကာင္းမွာ သူေျပာေနတာေတြကို သိပ္နားမလည္မိေပမယ့္ ေရာေရာင္ကာေခါင္းညိမ့္ မိလိုက္ေလသည္။အကိုကေတာ့ ၿပံဳးလ်ွက္ပင္ သူ႔အား ျပန္ၾကည့္လာေလသည္။
"ယံယံ ေလးက သားေလးေမြးတယ္ သိလား.."
"ဟုတ္..."
ဦးမိုးေကာင္း၏အသံကအနည္းငယ္တုန္သြားသည္မွာေတာ့အေသအခ်ာပင္။ဘာေၾကာင့္ဆို....ခံုတန္းေပၚ တင္ထားသည့္သူ႔လက္အား အကို႔လက္သန္းေတြက လာေရာက္ ေဆာ့ကစားခ်င္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။
အရင္ က အရင္က ထက္ပင္ ပိုၿပီးရင္ခုန္ရေပမယ့္...သူအျမန္ထိန္းကာ စကားစရန္ျပင္လိုက္ေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မွရမယ္...အကိုကဒီကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔လာတာလား.."
"အလုပ္ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး...ကိုယ့္ကိုတစ္ဘဝလံုး ေရွာင္ေျပးခ်င္ေနတဲ့..အဖိုးတန္ေလးကိုလာရွာတာေလ.."
YOU ARE READING
ညာတာပါေတး(complete)
Romanceယခုေရးသားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္၍အျပင္နဲ႔ကြဲလြဲနိုင္ပါသည္...ထို႔အတြက္တိုက္ဆိုင္မႈတစ္စံုတစ္ရာရွိပါကေတာင္းပန္အပ္ပါသည္.. .. warningေပးပါတယ္🍑
