my sister the prinsess

hoofdstuk 8

Pov Camilla la Gerona

'Ik zou niet willen zeggen dat Mia depressief is. Ze is gewoon een beetje... geschokt, door alles wat er gebeurt is. Ik ben dat ook, maar ik weet al mijn hele leven dat ik een prinses ben.' Ik sta voor het raam, en kijk naar buiten. De zomer is nog lang niet voorbij, maar de vakantie is al wel bijna voorbij. Mia zal niet terug kunnen naar school. ik draai me om naar het meisje op de bank. Ze kijkt me gefrustreerd aan. Ook zij geeft veel om Mia. Zij wilt net zo erg als ik dat Mia weer normaal gaat doen. 'Mag ik proberen met haar te praten?' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Denk je dat het jou wel lukt om haar uit haar kamer te krijgen?' ze knikt. 'Ja.' 

30 minuten eerder

Plotseling hoor ik een luid gerinkel uit de hal komen. De deurbel. Nieuwsgierig loop ik naar de hal, en ik gluur vanachter een plant naar de voordeur. Hij wordt opengedaan door de portier, en voor de deur staat een meisje met lange donkere krullen, en een gebruinde huid. 'Ik ben Cady. Ik kom voor Mia.' Zegt ze kort af. Cady... Mia heeft het nooit over haar gehad. Maar we hebben dan ook nog niet eens heel veel normale gesprekken gehad. Het zou een vriendin kunnen zijn. 'Mevrouw, de prinses heeft op dit moment geen behoefte aan bezoek. Ik moet u vriendelijk verzoeken om te vertrekken.' Beantwoord de portier haar. Op dat moment kom ik tevoorschijn. 'wacht.' zeg ik snel. 'Ik wil nog even met Cady spreken.' De portier knikt met zijn hoofd, en verdwijnt. Ik loop voor Cady uit naar de woonkamer. Als ik de deur achter me dicht heb gedaan zegt ze: 'jij bent Mia niet. Jij bent haar zus. Camilla.' Heel even weet ik niet wat ik moet zeggen. Die Cady heeft wel lef. Zij zou Mia's vriendin wel kunnen zijn. Dan doe ik mijn kin een beetje in de lucht en zeg: 'Het is kroonprinses Camilla, en prinses Emilia voor jou.' ze zucht even. 'Nee, dat is het voor mij niet. Mia is mijn beste vriendin, ik ken haar al bijna mijn hele leven, en dat is langer dan jij haar kent. Ik moet haar spreken. Ik  ben bezorgd om haar.' Een stroom van gevoelens gaat door me heen. Vooral verdrietige. Ze heeft gelijk. 'Hoe kun je bewijzen dat je echt Mia's vriendin bent en niet een een of andere gek die haar wilt ontvoeren?' 'Ik weet iets heel belangrijks over haar.' ik kijk haar doordringend aan. 'Wat dan?' Cady kijkt naar haar schoenen. Het zijn bruine timberlands. Ze zal het wel warm hebben. misschien moet ik vragen of ze schoe... 'Mia heeft astma. Dat hebben ze niet in de krant gezegd.' Meteen vergeet ik wat ik tegen haar wilde zeggen. 'Dat klopt.' Zeg ik langzaam. 'Oke. Ik geloof je. Maar Mia wil haar kamer niet uitkomen. Praten gaat dan een beetje moeilijk.' Cady ploft met een zucht neer op de bank. 'Is ze depressief?' vraagt ze.

30 minuten later

Cady en ik staan voor Mia's kamer. Ik heb geen idee of het haar zal lukken om Mia uit haar kamer te krijgen. Maar we moeten het wel proberen. Cady klopt op de deur. 'Mia?' Vraagt ze. 'Ik ben Cady. Ik wil met je praten.' Het blijft stil. Cady kijkt me teleurgesteld aan. 'Het gaat denk ik niet werken. Kom, we gaan naar beneden.' Cady knikt, maar net als we ons om willen draaien gaat Mia's deur open.

Heeii! super bedankt voor het lezen van dit hoofdstuk! Ik denk dat Camilla best gekwetst is dat Mia wel de deur open doet voor Cady en niet voor haar. Maar eigenlijk heeft Cady wel gelijk; Camilla en Mia kennen elkaar niet eens zo heel goed. Wat vonden jullie er van? als jullie tips voor me hebben, laat het alstjeblieft weten!! Xx

mag ik please een like/comment/follow?? :)