KAÇAĞIN KIZI

pamuk şeker

Hani pamuk şekeri bilir misiniz ? Görünüşüyle büyüleyen şeker tadına vardığımızla bitişi bir olur.
    İşte küçük Maria 'nın hayatı da böyleydi. Bir iş yapmaya hevesleniyor,tam yapacakken hayat ona bir kazık daha atıyordu. Hele ki o günden sonra iyice hayattan iyice soğumuştu. Annesinin ölümünden sonra Maria iyice yıpranmıştı. Maria, içine kapanık somurtuk bir babaya sahipti. By Bricleng her sabah erken kalkar kahvesini hazırlar ve sabahtan akşama kadar camdan gözünü ayırmazdı ve Maria bundan çok sıkılmıştı. Annesinin o cıvıl cıvıl sesini çok özlemişti. Ev o kadar sessizdi ki. Sanki bitmek bilmeyen bir uçurumun Içinde takılı kalmıştı. Maria, bu son günlerde çok garip rüyalar görüyordu. Rüyasında ; iki tane yüzleri belirgin olmayan melek görüyordu . Bu melekler Maria 'ya babasının bir silah kaçakcısı olduğunu söylüyordu.
   Maria, bir gün alışveriş için evlerinin hemen yanındaki pazara gidiyordu. Pazardakilere göz gezdirirken birden gözüne pamuk şekerler ilişti. Yemeyeli çok olmuştu. O kadar da canı çekmişti ki ... Ama parası sadece tuz ve limon almak için yeterliydi. Birden gözleri karardı. O karanlıktan üzerinde bembeyaz upuzun bir elbise olan , bir kadın ona doğru yaklaşıyordu. Elinde de birsürü pamuk şeker vardı. Bu annesiydi. Pamuk şekerleri ona verip , yanağına bir buse kondurarak uzaklaştı. Maria, tam pamuk şekerin tadına bakacaktı ki bir sesle irkildi.
- Maria  .... uyan hadiii  canım
Maria,  gözlerini açtı, bir hastanedeydi. Doktorun gözlerine baktı gücü sadece "noldu bana "demeye yetti. 

    Kendini kimsesiz hissediyordu.Babası yanına bile gelmememişti.Onu önemsemiyordu.Sanki ölse kimsenin umrunda olmayacaktı.Gerçi kimin umrunda olacaktı ki..... kimsesi yoktu Maria 'nın. Yorgun argın eve gidiyordu.Sanki gözleri yavaş yavaş kararıyordu.Tam  düşecekti ki güçlü bir kol hissetti , mavi gözlü , kumral bir erkekti. Maria gözlerine direndi ve baktı.

- İyi misin ? 

- Evet, sağoll .... .Dedi ve ordan uzaklaştı. Sanki kaçıyordu ondan. Neden olduğunu bilmiyor; sadece koşuyordu. Yorulmuştu. Eve geldi,yine babasının suratsız bakışlarııı... yine sessizlik, yine özlemm ...Yemek yemeden yatağa yattı.Uykusu yoktu.Sadece yalnızdı.Sadece ilgi istiyordu,belki  bi tutam gülümseme ona iyi gelecekti.