Lilithin Dönüşü

Yeni Ev (Bölüm 5)

Neredeyim ben ? Buraya nasıl geldiğimi bile hatırlamıyorum ! Bu cadde, bu mağazalar hiç tanıdık gelmiyor! Nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum, bedenimi kontrol edemiyordum, durmak istiyordum ama acelem varmış gibi hızlı adımlarla ilerliyordum. O mağazanın önüne gelene kadar. İhtişamlı bir tabelası vardı, fakat okuyamıyordum hangi dilde yazıldığını bile bilmiyorum. Bir ses duyuyordum...
-Kendine bak !
Ne kim var orada ?
-Yansımana bak !
Tabeladan gözlerimi indirdiğim de camda ki yansıma da farklı bir ben vardı!
Saçlarım, saçlarım simsiyah, belime kadar uzundu ! Kıyafetim benim tarzımın çok dışındaydı. Çok sert ve cesur bir görünümüm vardı!
Hayır! Gözlerim bana ait değildi!
-Bu beden de hiçbir şey sana ait değil !
Hayır!!! Bu benim bedenim, benim hayatım!!
-Öyle mi dersin?
-Evet !
- Biliyor musun tüm çevren bu halini daha çok sevdiler. Can dostların, sevdiğin... Buna ne diyorsun ?
- Yalan söylüyorsun! Beni kaldıramazsın!!
-Ahhh ufak şey ! Ben kandırmakla uğraşmam. Sana olanları söylüyorum !
Hayır,hayır!!!
- O zaman kendi gözlerinle gör!
Çerçeve bir an da yok oldu. Okul bahçesindeydik kızlar oradaydı yanlarında ben de vardım. Hayır bu ben değilim. Kızlar bunu sezerler o yalancıya asla inanmazlar!
Sahire: Arya yeni haline bayılıyorum. O eski halin of çok sıkıcıydı.
Destina: Sürekli mızmızlanan, şikayet eden, zavallı annesini kaybetmiş kızı oynamandan fenalık gelmişti. Sırf annemiz istiyor diye yanında duruyorduk. Ama şimdi işler değişti bu halin mükemmel.
Erek: Arya demek buradasın kaç saattir seni arıyorum! Akşam geliyorsun değil mi?
- Hayır ben buradayım ! Görmüyor musunuz! Sizi kandırmasına izin vermeyin! Vermeyin...
Dizlerimin üzerine çökmüştüm. Bu yaşananlar gerçek değildi biliyordum ama...
-Ne oldu ağır mı geldi gerçekler. Ah bebecik yoksa seni duymadılar mı ? Aaaa doğru sen Aslında yoksun!
- Yaşayan, nefes alan benim ! Parazit gibi içimde yaşayan sensin !!!
- Parazit ! Evet doğru parazit gibi içinde yaşayan artık sensin! Yıllarca ruhuma sahip çıktığın için sana ödül olarak ruhunun bir parçasını içimde bırakıyorum. Yansımam da seni görecek yalnızca benim! Ben istersem seni duyabilirim. Sen Arya artık bir ölüsün!!!

Arya: Hayırrrr!!!!
Destina: Arya iyi misin !
Arya: Neredeyim ?
Sahire: Balkonda uyuyakalmışsın tatlım. Ah çok terlemişsin üstünü değiştir.
Destina: Arya ne gördün!
Arya: Ben ben ....
Sahire: Biraz sakinlesin öyle anlatır. Al bunu iç rahatlatır biraz.

Yaklaşık yarın saat sonra kalp atışlarım normale dönmüştü. Derin bir nefes aldım. Anlatmaya hazırdım...
Arya: Ben anlatmaya hazırım.
Destina: Dinliyoruz canım.
Arya: Hiç bilmediğim bir yerde yürüyordum. Bir mağazaya gidiyordum ama bilmiyorum bedenimi kontrol edemiyordum. Ses duydum kendine bak yansıma bak diyordu. Baktığımda saçlarım simsiyah,uzundu. Dış görünüşüm ben gibi değildi!
O bana yeni halimi herkesin çok sevdiğini hatta sizin benim yanımda mecburiyetten durduğunuzu ama yeni halime sevdiğinizi gösterdi. Bir parazit gibi hapis olanın benim olduğumu söyledi.Yıllarca ruhunu taşıdığım için bana acıyıp ruhumun bir parçasını içinde taşıyacağını ve bir kaç şey daha söylüyordu tam hatırlamıyorum...
Despina: Bu halini seviyoruz, mecburiyetten de yanında değiliz! Ayrıca sana siyah saç yakışmaz ! Ben zaten hiç beğenmem...!
( Gülümsüyordum biliyordum rahatlamam ve sakinleşmem için beni keyiflendirmeye çalışıyorlardı)
Sahire: Gösterdiği her şey onun oyunu olmalı! Korkularından besleniyor olabilir...
Arya: Doğru olmadığı biliyorum! Ama yine de öyle görmek.. Neyse altı üstü bir rüyaydı..!
Destina: Arya !! Kolyen boynunda değil !!
Arya: Ne ! Nasıl ama takılıydı yani eminim taktım onu!
Sahire: Üzerini değiştirirken düşürmüş olabilirsin hemen odana bakacağım!
Destina: Kolye takılı olmadığı için olabilir mi ?
Arya: Bilmiyorum...
Sahire: Buldum! Odanda yerde duruyordu! Çok daha dikkatli ol! Kolyeyi asla çıkarma! O zaman sana ulaşamayabilir..
Arya: Ulaşamayabilir. Yani tam olarak bilmiyoruz ama yine de daha dikkatli olacağım.
Destina: Yarın okuldan sonra oraya gitmeye ne dersiniz ?
Sahire: Evet oraya bir an önce taşınsak iyi olacak.
Arya: Olur gidelim...