LOVE BETWEEN THE SUN AND THE MOON (Season 1)

Chapter 8

Bianca's POV

Mabilis kong minaneho ang sasakyan ko papunta sa kumpanya nila Warren. Pagpasok ko ay muli kong nakita ang mga pamilyar na mukha ng mga empleyado rito. Mga nakangiti sila sa akin kaya nginitian ko rin sila. Wala pa ring nagbabago sa buong building. Mula sa lobby hanggang sa iba't-ibang department office ay naroon pa rin ang mga bagay na inilagay ko noon. Hindi rin nabago ang work rules nila. Katulad pa rin ng dati nung ako ang gumawa.

Huminga ako ng malalim at saka naglakad na patungong elevator. Sa pagkakatanda ko ay nasa 25th floor ang office ni Warren kaya dun na ako didiretso. Hindi na ako nagpaschedule ng appointment dahil mabilis lang naman ang gagawin ko.

Pagpasok ko ng elevator ay may sumabay din sa pagpasok ko. Napalingon ako sa kanya at napangiti ng makilala kung sino sya. Ngumiti rin sya sa akin.

"Leah.." pagtawag ko sa kapatid ni Katie na kinuha ko noong secretary ni Warren.

"Ma'am Bianca" nakangiting sabi niya sabay bow sa akin.

"Kumusta? Ikaw pa rin ba ang secretary niya?"

"Opo ma'am.. " maikling sagot niya.

"Uhmm.. May ginagawa ba si Warren ngayon?" tanong ko na pinagsisisihan kong tinanong ko pa. Baka ma-misinterpret niya!

"Ughh.. I mean.. His schedule.. Is he free?.... I mean wala ba syang ginagawang importante ngayon?"  Mabilis na sagot ko dahil sa pagpapanic. Bahagya naman syang natawa sa naging reaksyon ko bago sumagot. Ughh.. ano bang nangyayari sayo Bianca!

"Wala naman po syang appointment o kahit anong meeting ngayon ma'am" nakangiting sabi niya na tinanguan ko na lang. I decided not to talk anymore after that conversation. Baka kasi kung ano pang masabi ko. Ayoko nang mapahiya!

I went to Warren's office without any plan of talking to him. Yeah.. That's great! That's my plan even I know that I really can't resist that man.

Bago ako makapasok sa office niya ay sumilip muna ako rito. And there I saw him with his guitar singing. I know that guitar. That was my gift to him on his 21st birthday. I came closer so that I can hear what he is singing. It's good that the door was slightly open. Nasa chorus na sya halos nung marinig ko ang boses niya.

No one else comes close to you
No one makes me feel the way you do
Your so special girl to me
And you'll always be eternally

I know that song. That's the song he used to play on our 3rd anniversary. And hearing it again... make me remember all the things happen.

Everytime I hold you near
You always say the words I love to hear
Girl in just a touch
You can do so much
No one else comes close...

"You still have it" sambit ko at napatuon sakin ang atensyon niya. Sinadya ko talaga na biglain sya para matigil sya sa pagkanta. It's because I know that any minute, I will burst into tears. And I don't want that to happen.

"The guitar.. You still have it" sabi ko habang naglalakad palapit sa kanya. It's not my plan. I was just about to hand him these files, wait for him to sign and go. But as I expected, it didn't happen.

"I just came to give you these files. Sign it and I'll go." Sabi ko sabay bigay sa kanya ng mga ito.

"Oh.. yeah.. President Alarie had told it to me earlier... but I'm not informed that you'll be the one who will send it" sabi niya sabay abot ng mga files. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.