"ကေလး"
ကားကိုမွီၿပီးလက္လွမ္းျပေသာလူႀကီးေၾကာင့္ပင္ပန္းထားသမ်ွ ....အခ်ိန္ေတြအတြက္..ျပန္ကုစားခြင့္ရလိုက္သလို...
"လူႀကီးလာႀကိဳတာလား"
"အင္းေလ..ကိုယ့္ကေလးစာေမးပြဲၿပီးတဲ့ေန႔ေလးေတာ့ေသခ်ာေပါက္ႀကိဳေပးရမွာေပါ့"
"အကိုဂ်ံဳအင္ကိုက်မႏႈတ္ဆက္ရေတာ့ဘူးေပါ့"
"ဘာလဲ ခုကိုယ္ျပန္သြားၿပီးသူ႔ကိုလႊတ္လိုက္ရေတာ့မွာလား"
"အဲသလိုမဟုတ္ပါဘူး..လာ..ျပန္ၾကမယ္ေလေနာ္.လာလို႔လူႀကီးကလဲ..ဟီး"
လက္ကိုအတင္းဆြဲၿပီးျပန္ရန္ေျပာေနတဲ့ေပါက္စက
ကိုယ္စိတ္ဆိုးမွာကိုလည္း..အေတာ္ေၾကာက္သား...:::::::
"လူႀကီး..ဟာ..ေရေတြမသုတ္ပဲနဲ႔..ဖယ္ ကြၽန္ေတာ္သုတ္ေပးမယ္"
ေနာက္ကေနခုလိုဖက္ထားတာ..ပထဦးဆံုးပဲ..
ဆယ္ဟြန္းဆက္ေနခ်င္ေပမယ့္မသုတ္ရေသးတဲ့ေခါင္းေရစိုႀကီးေၾကာင့္..ေနမေကာင္းမည္ကိုစိုးရိမ္ရေသးသည္မို႔..ဖယ္ခိုင္းရေတာ့တာ..."ဒီတိုင္းေလးပဲခဏေနေပးပါကေလးရာ"
"မရပါဘူး...ဖယ္.."
႐ွိတဲ့အားနဲ႔အတင္း႐ုန္းမိသည္..
"လာဒီမွာထိုင္"
လူႀကီးက..တစ္ခါတစ္ေလတကယ္ကေလးဆန္တာပဲ
ခုလဲကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီးေရသုတ္ေပးတာသာခံေနတာ..မ်က္ႏွာမွာအလိုမက် မႈေတြကအထင္းသား.."ပိန္သြားလိုက္တာ"
ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကရပ္ေနတဲ့ကေလးရဲ႕ခါးေသးေသးေလးကိုေထြးေပြ႔ရင္းဆိုမိ..ေတာ့..မ်က္လံုးေလးျပဴ း ျပီးလူကိုၾကည့္ေနျပန္ၿပီ..
"ဒီလူႀကီး...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး..ဒီရက္ပိုင္းမင္းကကိုယ့္ကိုပစ္ထားသလိုခံစားေနရလို႔"
"ေအာ္...ျဖစ္ရမယ္..ကဲေျပာအဲဒါအတြက္ခုဘာျပန္လုပ္ေပးရမလဲ"