𝑷𝒐𝒘𝒆𝒂𝒓𝒕𝒉; 𝑾𝒉𝒆𝒓𝒆 𝑳𝒐𝒗𝒆 𝑩𝒆𝒂𝒕𝒔 𝑻𝒉𝒆 𝑷𝒐𝒘𝒆𝒓-𝑻𝒘𝒐- [✓]

✨\~1~\✨

Y/n's pov

Μέρες μόνο πέρασαν από τότε. Δεν βγήκα ξανά έξω αυτές τις μέρες. Ούτε στο μπαλκόνι ούτε στην αυλή ούτε στα παράθυρα δεν πήγα ούτε πουθενά. Ανέβαλα όλες τις υποχρεώσεις μου εκτός παλατιού για προσωπικούς λόγους και δούλευα μέσα.

Πολλοί με ρώτησαν τι έχω... Κανείς μάλλον δεν πήρε χαμπάρι ότι το αστέρι λείπει.

Δεν τους το είπα. Εάν το καταλάβουν το κατάλαβαν. Δεν μπορώ να κάνω θέμα ένα αστέρι ,μέσα στο παλάτι  για παραξενευτεί και ο γιος μου...

Δεν τους μιλάω όμως γιατί δεν ξέρω τι έγινε. Αλήθεια.... Έπεσε το αστέρι και όμως... Τι συμβαίνει?

Ο μόνος λόγος που Δάκρυσα τότε ήταν γιατί αισθάνθηκα πως τον έχασα ξανά. Είχα συνηθίσει να του μιλάω και να τον βλέπω εκεί κάθε μέρα όλη μέρα..

Μα τώρα? Δεν έχει αφήσει ούτε ένα σημάδι πως βρισκόταν εκεί... Μόνο μια γραμμή έχει μείνει , άσπρη, στον ουρανό σαν Γρατσουνια....

Ελπίζω απλά αυτός να είναι καλά...

Καθόμουν στο κρεβάτι της κρεβατοκάμαρας μου σκεπτόμενη κοιτώντας τον καθρέπτη.

???: Σε βοηθάει πολύ αυτός ο καθρέπτης φαίνεται, σκέπτεσαι καλύτερα, βυθίζεσαι.

Είπε ελάχιστα γελώντας ενώ κάθισε δίπλα μου.

???: Και για πες... Τι σε απασχολεί όλες αυτές τις μέρες?
Υ: Τίποτα ιδιαίτερο Jin. Απλά έχω κουραστεί και θέλω ένα διάλειμμα.
Jin: Σαν? Βασίλισσα είσαι πρέπει να αντέχεις την πίεση.
Υ: Το ξέρω. Και χαίρομαι που με βοηθάς και εσύ και όλοι σας απλά.... Έχω λίγο υπερφορτωμένο και πολυάσχολο μυαλό...
Jin: Μάλιστα.. τότε ξεκουράσου εγώ θα πάω στον Lucas. Πολύ πιθανό να με πάρει ο ύπνος εκεί οπότε μην με περιμένεις.
Υ: Φυσικά.

Είπα χαμογελώντας στην σκέψη να κοιμάται με το παιδί... Του έπιασα το χέρι και τον φίλησα στο μάγουλο ενώ αυτός χαμογέλασε και μου χάιδεψε το μαλλί ενώ έφυγε.

Έκλεισε την πόρτα και εγώ ξανά κοίταξα τον καθρέπτη.

Υ: Σοβαρά τώρα όμως... Κοιτάω τον καθρέπτη και σκέφτομαι ή μου δίνει έμπνευση το πρόσωπο μου? Μου την δίνει να κοιτάω εμένα και να σκέφτομαι τόσο αξιολύπητα.

Heroica's pov

Ήμουν στα σύνορα μόνη μου. Ζήτησα από την φρουρά την συνοδεία και τον Tae να μην έρθει κανείς.

Δεν ξέρουν φυσικά πως είμαι εδώ. Είπα πως βγήκα για αέρα. Το γράμμα όμως αυτό ζητούσε..