Suicide NotesぁJiиsoo

0.2

Bu gün de yalnızdın Seok Jin. Neden? Arkadaşlarının yanında ben olduğum için mi yoksa?

Ama biliyor musun? Eğer o gün onlar yardımcı olmasaydı bana, ben tek kalacaktım.

Ve emin ol sevgilim, durumum seninki gibi olmayacaktı.

Neden mi? Sence? Sence ben, her gün gittiğin kulüpleri bilmiyor muyum? Ya da, her gece odandan gelen sesleri?

Biliyorum Seok Jin, ben her şeyi biliyorum. Bu kirli bedenimle bile bir şeylerin farkındayım.

Ve biliyor musun Seok Jin? Biz sevgiliyken bile haftada iki kere neden eve gelmediğini biliyorum.

Ya da mesajlaştığın kişileri, ben hepsini biliyordum aşkım.

Ben senin neyine yetmiyorum demem gerekirdi, değil mi?

Ama seni anlıyordum. Her gece beraber, aynı evde kalıp, aynı yatakta yatıyorduk. Sürekli yanındaydım, ama bana dokunamıyordun.

Özür dilerim.

Ben seni böyle kabul ettim Seok Jin. Neden mi? Çünkü ben, senin altına giren o sürtük kızlardan değildim.

Aramızdaki fark neydi biliyor musun? Onlar seni tanımıyorlardı. Onlar, sadece o geceki çığrından çıkmış çocuğu tanıyorlardı.

Ama sen bu değildin Seok Jin.

Çünkü ben seni tanıyordum. Çünkü ben, gerçek seni tanıyordum Seok Jin

Çünkü ben senin hikayeni biliyordum.

O alkollü ve çığrından çıkmış çocuğu değil, yanlış anlaşılmasın.

O gülüşü ile ışık saçan, kahkahaları ile komik olmayan bir şeyi bile komik yapan, nazik, yardımsever, düşünceli olan o adamı seviyordum.

Ben senin içindeki çocuğu seviyordum.

Ve, içindeki o çocuğu yaşatmak için mücadele ediyordum ama... Ama, o akşam bu mücadeleyi kaybettim sanırsam, değil mi?

Ama biliyor musun Seok Jin? Biz büyüdük. Ve belki de böyle olması daha iyidir sevgilim.

Belki de içindeki çocuk çoktan ölmüştür. Ya da, ben öldürmüşümdür.

Belki de seni hiç tanıyamamışımdır.

Ancak biliyor musun? Belki de bizim hikayemiz çoktan bitmiştir sevgilim.