Suicide NotesぁJiиsoo

0.7

Bu günkü yüz ifadeden çok güzeldi sevgilim.

Kıyafetime eskisi gibi karışamamak seni deli ediyor olmalı, değil mi?

Okula ilk geldiğim günü hatırladım bu gün bana olan bakışlarında.

Beni Bambam'dan kıskanmış -o zaman arkadaş olmamıza rağmen-, Bambam yanımdan gittikten sonra bana kızmıştın.

Ama merak etme sevgilim, benim gözüm senden başka kimseyi görmüyor, anlayabiliyor musun?

Ama hayır, sen bunları okurken, ben çoktan gitmiş olacağım.

Belki hayattan, belki de hayatından.

Kim bilir? Belki de bir mucize olacak ve sen yanlışının farkına varacaksın, ben yazmayı daha bitirmediğimde ve... ve benim yanında olmamı isteyeceksin.

Seni uyutmamı isteyeceksin.

Saçlarını okşamamı isteyeceksin.

Seni öpmemi isteyeceksin.

Sana sarılmamı isteyeceksin

Senin yanında olmamı isteyeceksin.

Ve, seni affetmemi isteyeceksin.

Ama ben seni istemeyeceğim Kim Seok Jin.

Hayır, sakın beni yanlış anlama! Ben her zaman seni yanımda istedim, isteyeceğim.

Ama, kalbim ne kadar seni istese de ben, bu günden itibaren, beynim ile hareket etmeye başladım.

Ve beynim, acı çekmeni söylüyor.

Tıpkı senin bana çektirdiğin gibi.

Beynim öyle istiyorsa, ben de öyle istiyorum demektir.

Sence de öyle mi?

Her neyse.

Bu arada, tekrar Bangtan'ı toplamışsınız. Tebrik ederim sizi.

Artık onlarla yakın olmadığım için buraya yazıyorum.

Arkadaşlarımdan uzak durun. Çünkü biz okuldaki, kendini bir bok sanan sürtük kızlara ve sizin gibi piçlere benzemeyiz, tamam mı Kim Seok Jin?

Ve eğer bunları anlamıyorsanız, size göstermekten epey bir keyif duyarlar, duyarız.

Eski Kim Jisoo'ya ne oldu dersen? Onu kalbime gömdüm ve ihtiyacım olana kadar da oradan çıkmayacak.

Belki de o çıktığında, yeniden biz diye birşey olabilir, değil mi?

Ama biliyor musun Seok Jin? Belki de bizim hikayemiz çoktan bitmiştir sevgilim.