Buz Kral

BUZ KRAL _1

Kafamı cama yaslamış pencereye vuran yağmur damlalarının süzülüşünü sanki yüzümde hissediyordum.
Tam pencerenin kenarında sonbahar yüzünden yapraklarını dökmüş ağacın, dalları camıma vururken çıkardığı ses yağmur sesiyle birleşince huzur veriyordu.
Sanki insanı hafifleten bir müzik ziyafetiydi ve ben bunun keyfini çıkartıyordum.

Vücudumu dönüp sırtımı cama yasladım. Odamdaki eşyalarım daha yerleştirilmemişti ama kafamdaki şekli gayet hoştu.
Özellikle duvarımı kaplayan kitaplığın, huzur kokulu kitaplarım için çok iyi bir yuva olcağına emindim .
O arada annemin aşağından seslenişini duydum.

"Rüya yemek siparişimiz geldi."

Merdivenlerden inerken ahşap kokusunu hissdebiliyordum. Ev güzel ve eskiyi hatırlatan asil görünümlü bir evdi. Çok hoşuma gitmişti. Hatta beğendiğime şaşırmıştım.

İndiğimde annem bir kolinin üzerine pizzayı güzel bir şekilde açmış koliyi masa görünümüne sokup güzel bir şekil vermeye çalışıyordu. Başını kaldırıp

"Gel tatlım."diyerek işine devam etti.

Olmuyordu. Boşuna uğraşıp duruyordu,o arada babam mutfaktan çıktı. Anneme bakıp gülümsedi.

"Tatlım o bir koli onu daha nasıl masa şekline sokabilirsin ki uğraşma."
diye söylenip yere çömeldi. Salonun ortasında bir sürü koli vardı.Yerleştirmek bayağı uzun sürecek. Bunu hissedebiliyorum.

Yanlarına doğru ilerlediğimde babam bana bakıp "Nasıl beğendin mi?"diyerek etrafa baktı. Bana döndüğünde olumlu bir cevap beklercesine gülümsüyordu.

"Ha güzel iyi iyi beğendim. Özellikle odamı."deyip sevimli bir gülümseme bıraktım.Annem açlığa çok dayanabilen biri değildi.Ağzını tıkamış bir şekilde babama baktı.

"Asi, Rüya da evi beğendiyse sorun yok."diyerek o dolu ağzıyla sırıttı.

Annem bazen benden daha çocuksu davranırdı. Komik eylenceli ve polyanacı bi görüşe sahip bense ....kişiye göre soğuk kişiye göre arkadaş tutan kişiye göre davranan kısaca adamına göre davranan biriyim.

Babam anneme"Bitanem biraz yavaş yesene"diyerek gülümsedi. Pizzasından kocaman bir ısırık aldıktan sonra "Okulu beğendin mi? "derken bana göz kırptı.

"Evet fotoğraflardan anladığım kadarıyla güzel beğendim."

Elimi sırtıma doğrultum ve kazağımı çekiştirdim.

"Umarım öğrencileride iyidir."

Bu sözleri ağır ,yavaş ve baygın bir şekilde söylemiştim. Babam yüzüne farklı buruşuk bir ifade takındı.

"Seni görünce kötü olacaktırlar emin ol."dediğinde beni güldürmüştü.
Gülerek"Baba benimle uğraşma istersen."dediğimde annem başını kaldırıp bana baktı. Anlamamış bir şekilde"Ne oldu?" Babam ciddi bir tavırla

"Bir şey yok hayatım."dediğinde annem bana yönelip ne oldu anlamında baktığında babamın dediklerini tekrarladım.

"Bir şey yok hayatım."

~~~
Gece olmuştu. Bütün yorgunluğumla kendimi yatağa attım. Bu evdeki ilk gecemdi. Telefonu alıp bildirimlere baktım. Tumblr, wattpad derken saat 1 i bulmuştu.
Kulaklığı takıp Cem Adrian' ın
"Sen ağlarsan"
şarkısını dinlemeye başladım. Gözlerimi tavana diktim. Ne zaman bu şarkıyı dinlesem gözlerim doluyordu. Birine karşı küçücük hoşlantım bile yoktu. Ne bileyim sesi içime dokunuyor. Sanki bi yerlerde kalp kırıklıklarım varmışta sızlıyolarmış gibi...