Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◑◑◑
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◑◑◑
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yzr:Afedersinizbiraz geç*) ◑◑◑
"Nelerden, nelerden?"
Küçük kız Five'ı görmenin verdiği rahatlama hissinin yavaş yavaş gittiğini hissediyordu. Yavaş yavaş giden başka bir şeyin kendisi olmaması içinse büyük çaba sarf ermez zorundaydı.
İmkansız.
Five Hargreeves susmuyordu.
Kolunda ki berbat hissettiren yaradan kurtulduğunu hissettiğinde kanla kaplı elini de çekmek zorunda kaldı.
Derin bir nefes verdi, kendini tuvalet kağıdıyla asma hissine bir son vermeye çalışıyordu.
Five hala ondan bir cevap beklerken umursamadan ceketinin üstünde ki kanları çıkarmaya devam etti. Üzülse üzülse bir tanecik ceketinin yırtıldığına üzülürdü.
"İsveçliler." Dedi ve ceketini bir daha çevirdi. "Hiç de eğlenceli değildi."
Nihayet başını kaldırdı, çocuğun kısılan gözleri ve çatılan kaşları sayesinde henüz görmediği yeşilliklerini aradı.
