Capitolo 19

76 4 0
                                    

-Wake up-

It's already December 31 and I decided to visit my Mom again before the year ends. Ski wasn't able to come because he went home to his Mom and brother. 





At first he didn't like it because he said it was not in his plans but I pushed him to do so. He's been with me throughout Christmas and he didn't even called his Mom, not even once. Pinilit ko na lang siya at baka isipin ng pamilya niyang masyado akong kapit tuko kay Ski. Gusto niya yata akong magkaroon ako ng bad shot sa nanay niya.



Sinindihan ko ang tatlong kandilang nagsisimbolo ng pagmamahal ko kay Mama sa tabi ng kaniyang mga bulaklak. Kasabay no'n ang pagpikit ng aking mga mata. Humihiling na sana, sana ay mas nakasama ko pa siya ng mas matagal.



Naging mapait man ang sinapit ko simula ng siya'y mawala, nagpapasalamat pa rin ako dahil ngayon buhay ako. Hindi ko man naranasang lumaki kasama siya at lumaki na puno ng pagmamahal ng magulang ay hindi ko iyon pinagsisihan dahil naging pundasyon 'yon upang ako ay maging matapang.



Hindi siguro ako magiging ganito kung hindi ko 'yon lahat pinagdaanan. Hindi naman siguro ako hahantong dito kung walang saysay lahat ng nga pinagdaanan ko. May rason kung bakit nangyari 'yon lahat. Masakit mang mawalan at iwan, naging duwag man ako sa pag-ibig, lahat 'yon unti-unting natatakpan ng pagmamahal na ipinadarama sa 'kin ni Ski.



May parte man sa 'king takot pa rin pero lahat 'yon nababalewala pag kasama ko siya. I feel safe when I am with him, that I was right entrusting my heart to him.



My phone rang and that went me back to reality. It was Ski calling so I answered it immediately.





"Hi!" I greeted.



"Where are you?"





"Nandito kay Mama, why?"





"I'll pick you up. I'll be there in five," he said before hanging up. My brow went up, isn't he suppose to be with his family? Mag-iisang araw pa lang a, nang umiwi siya at ngayon pupuntahan nanaman niya ako. Baka ipakulong na ako ng nanay na dahil sa pagnanakaw lagi ng oras ni Ski.





Kalaunan ay may pumaradang sasakyan sa 'di kalayuan at bumaba mula doon si Ski at naglakad patungo sa akin. Tumayo ako sa pagkakaupo at hinarap siya n naka pamaywang. "Why are you here? Kakauwi mo pa lang nga kahapon."





"Is it wrong to miss you that much?" he grinned and when he was close he gave me a side hug. Clingy.



"I always see my family but I don't always see you. Is it wrong that my eyes are always looking for you?" There he goes with his words again that can always make me fall for him even harder.



"Bolero!" hinampas ko ang braso niya pero ako lang yata ang nasaktan sa tigas nito.





"I'm saying the truth, El." He caught my hand and intertwined our fingers.



"Ewan ko sa 'yo. Bakit ka ba nandito?"



"We'll go somewhere..."



"Saan at maggagabi na a?" I asked curiously.





He smirked, "Secret."



"Saan nga?" pagpupumilit ko.



"Just come with me, Oh wait, magpapaalam muna ako," he said before he let go of my hand and kneeled in front of my Mom's gravestone.



Drowning (Della Rovere Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon