Legends

0. Yaşama Sebebi

Legends, giriş bölümü.

"Ben, Taehyung Kim. Achlys'in Elçisiyim."

Son derece asil ve güçlü çıkartmaya çalıştığım sesim; daha beş dakika önce çığlıklar içerisinde ağladığım için boğuk ve çatlak çıkıyordu. Hatta bana yakışmayacak kadar kısıktı ve titriyordu. Onu düzeltmek için, acıyan ciğerlerime aldırmadan birkaç kez öksürdüm. Boğazım fazlasıyla tahriş olmuştu, uyuşmuş ve kanla kaplanmış olan elimi bağrıma yerleştirdim.

Sesimi daha net çıkartabileceğimi düşündüğüm zaman, "Adağım," demiştim. "Tenime kazınmış isminiz ve gözyaşlarımdır."

Titreyen ellerim yüzümü kapatan plastik parçasını nazikçe yanımdaki gölete fırlattı. Zar zor yutkunup, titrek bir nefes verirken "Tanrıça Achlys," diye mırıldandım. Tam bu anda, son gözyaşım da yanağımda birazdan kuruyacak olan izini bırakıp usulca temiz toprağa düşmüştü. Ve bu 15 miligramlık damlanın düşüşü, gökyüzünü omuzlarında taşıyan Atlas'ın dengesini kaybetmesi gibi hissettirmişti.

Gökyüzü düşmüş gibi.

Mahvolduğumu ve tamamen bittiğimi hissederken yutkunamamış, neredeyse fısıldar gibi devam etmiştim konuşmama.

"Sizden ricam, sonlandırdığım bu kadar hayata değmeyen yaşamıma bir amaç vermeniz. Ben kazandığım her savaşta kaybediyorken, zaferime anlam kazandıracak; uğruna ödediğim bedelleri ziyan etmeyecek herhangi bir şey. Rayından çıkmış bu dünya beni ezip geçerken ve ben yaşamanın ağırlığı altında ezilirken, yok olmak istediğim her anda, bana nefes almamı söyleyecek bir yaşama sebebi istiyorum."

Dizleri üzerine çökmüş bedenimi tamamen eğdim ve alnımı; karşımdaki ilahi bedenin kan ile kaplanmış, yamuk yumuk olmuş yaralı ayaklarının üzerine yerleştirdim. "Sefaletin Tanrıçası Achlys! Size yalvarıyorum, bu sefil elçinizin adağını kabul edin."

"Bana uğruna kan dökeceğim bir yaşama sebebi verin."

Legends, giriş bölümünün sonu.

14.09.2020
Bugün benim doğum günüm, doğum günü hediyesi olarak da çok heveslenerek yedi aydır oluşturduğum bu hikayeyi yayınlıyorum. Lütfen Legends'i sevin.

Seviliyorsunuz!

Shine Shadow