54

47 6 1
                                    

YU'S POV

I'm not really feeling the hype today. We've been only practicing the same routine for tomorrow's event. We're taking a break. Great. Magpapahangin nga muna ako. I need it. I'm gonna to the roofdeck for a while.

...

Heck! Si Josh andito rin! What to do? Should I pretend I didn't see him and just leave? Yeah. I should. I don't want to talk to him. I'm scared.

"Teka lang, Yu!" tawag niya sa akin nung paalis na ako. Shit. He already saw me. What do I do?

I heard him chuckle so I turned to him with a bit of confusion.

"Sorry.. may naalala lang ako. Deja vu."  He said.

"Deja vu?"

"Oo.. ganitong-ganito rin dati.. Nasa roofdeck ako nun ta's nakita nya ako. Nung nakita ko siya, tinakbuhan niya ako.. ibang klase talaga yung babaeng yun." He smiled and looked at the distance while recalling a certain memory.

And my heart felt heavy. I guess I know who he is talking about. He is talking about "her".

"Yu.. pwede ba kitang kausapin saglit. Kahapon kasi.."

"Nag-aalala ka para sa kanya?" I guessed. He nodded without hesitation.

"Minsan na kasi niya akong iniwan... siguro napa-praning lang ako. Nagmumukhang tanga tuloy ako."

"Josh..." I began with a serious tone. "Alam mo ba..." I took a deep breath. "Dati ko pa naririnig.. sa mga kagrupo ko tsaka sa mga kaibigan mo rin.. naririnig ko mga usap-usapan na tuwing pumupunta ka rito sa taas ay dahil daw may isang tao kang iniisip.. isang tao na di mo kayang pakawalan.."

Josh is just listening.

"Pero syempre, di ko yun pinansin. Di ko naman kilala sino kaya nagbakasakali ako na wala lang yun. Nagbakasakali na isang araw mapapansin mo rin ako.. at yung pagtingin ko sa'yo...

Yes, Josh. I've always liked you."

Tangina, Yu. Gusto mo talaga ng bubog ano? Pero wala eh.. ganun siguro talaga pag gusto mo yung tao. Handa ka magpaka-martyr. Handa ka sumugal. Kasi pag hindi, paano mo malalaman kung may pag-asa ba talaga o wala. O kahit na alam mo na wala, aasa ka pa rin na baka magbago ang ihip ng hangin at baka magustuhan ka rin pala ng taong yun.

Josh just remained silent and looked at me. He seemed to calm habang ako, feeling ko di na ako makahinga sa sobrang bilis ng puso ko.

"Sorry, Yu."

I knew it. I've always known it.

"I like you too.. kasi magkaibigan tayo."

Friendzoned. Haha. Expected mo na yun. Who am I kidding? Of course all this time umasa ka.. not until yesterday. Not until nalaman mo na si ate Mina pala si Michan ng AkaBlackz. Siya pala yung hinihintay ni Josh all these years.

I took another deep breath. Pinipigilan ko na maiyak ako. No. Di dapat ganun, Yu.

"Alam ko naman yun, Josh."

"Sorry," inulit niya.

"Luh, bakit ka nagso-sorry. Grabe. Crush lang kita, ssob. Sino bang di magkaka-crush sayo?" I joked. Yeah. Smile thru the pain :)

"Ewan ko. Sino nga ba.." natawa cya at tumingin sa malayo.

Dahan-dahan akong lumakad sa tabi niya.

"Upo ka." He offered so I did. There was silence again. From time to time I glanced at him but he was just looking at a distant. What's on your mind, Josh?

Love With A Twist 02Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon