°Enemy°1🪐

1.6K 73 6
                                    

Karaca KOÇOVALI

Beni Akın'a götürmek için gelen Kutay'ın peşinden gidiyordum.Beni siyah bir arabaya doğru yönlendirirken hızla yürüyüp arabaya binmiştim.Sinirle Akın'a döndüğümde ya karşımda ki kişi Akın değildi.Yada bir kaç gün içerisinde saçları ve boyu uzamış, kas yapmış ve dövülmüştü.

"Kimsin sen?", sorumu es geçmiş ve kemerimi takmamı söylemişti.Kemerimi taktığımda ise arabayı çalıştırmıştı." Sen kimsin Akın nerede?",bu sefer hiç bir şey söylemeden yoluna bakıyordu.Sorun bende miydi yoksa onda mıydı?

Bir süre sonra araba durduğunda o arabadan inmiş ve önümüzdeki eve doğru yürürmeye başlamıştı.Benim arabadan dahi inmediğimi görünce sinirle bir nefes vermiş ve yanıma gelip kapımı açmıştı.Elini koluma koymuştu."Hadi in!",sinirle ona bakarken kolumdaki elini çeksin diye kolumu kendime doğru çekmiş ve kemerimi çözüp arabadan inmiştim.

O önden ben arkadan evin bahçesinden geçerken ben nerede olduğumuzu anlamak ister gibi etrafıma bakınıyordum.Sonunda arka bahçeye geldiğimizde koltuklara oturmuştuk."Kimsin sen?"

"Azer ben tanıdın mı?"

"Tanıdım ne var tanışmaya mı getirdin bunca yolu!"

"Niye caz yapıyorsun?"

"Neden buradayım?"

"Victor'un mallarıyla ne işin var senin."

"Senin derdin belli oldu", bunları derken yüzüme sinir bozucu bir sırıtış eklemiştim.Yavaşça arkama yaslanmıştım.

"Bak sen malların yerini söyle söz seni evine götüreceğim."

"Söz mü?"

"Vallahi söz!"

"Gel gel" bana biraz haklaştığında kulağına doğru eğilmiştim."Ben sana bir b*k söylemem!". "Şimdi sende beni tanıdın mı Azer?Memnun oldum.Karaca KOÇOVALI ben!"

"İlle uğraştırıcaksın yani!"

"İstediğin kadar uğraş dedemin katilinin işine gelecek her hangi bir şey yapmam ben!"

"Yalnız dedeni amcan öldürdü hatırlatırım."

"Yalnız kardeşin kendini öldürdü hatırlatırım."

Sırıtarak söylediği cümle benim cümlem sonrası kızgınlığa dönmüştü.

"Kes sesini!"

Şimdiye kadarki o kibar adam girmiş yerine bir öküz gelmişti.Ayağı kalkıp biraz ileriye gitmişti.Arkasında kaldığım için yüzünü göremesem de gerilmiş sırtından sinirli olduğu anlaşılıyordu.

"Bak benim elimden bir kaza çıkmadan sen malların yerini söyle bir daha da karşılaşmayalım."

"Ben sana malların yerini söylemeyeceğim sen de beni bırakacaksın"

"Güzel hayalmiş!"

"Seninki gibi gerçekleşmesi imkansız bir hayal değil en azından!"

"Sinirlerimi fazlasıyla bozuyorsun koçovalı kızı"

"İnan bana duygularımız karşılıklı kurtuluş!"

O sırada çalan telefonum ile tam açıcaktım ki telefon elimden alındı.

"Farkında mısın bilmiyorum ama sen buraya misafirliğe gelmedin.Ben seni kaçırdım"

"Bir de bunu gururla söylüyorsun ya bravo sana!Büyük başarı"

Bana göz devirmiş ve elindeki hala çalan telefonuma bakmıştı.

"Celasun kim?"

"Sanane!"

"Vay koçovalı kızının sevgilisi varmış ha!Ama kusura bakma bir süre senden haber alamayacak."

Telefon artık çalmıyordu.Nu sefer de kendi telefonu çalmıştı benden niraz uzaklaşmış ve telefonu açmıştı.Ne konuştuğunu duymuyordum.Gelefonla konuştuktan sonra yanıma gelmişti.

🪐Bölüm Sonu🪐





🪐Enemy🪐•Azkar•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin