Obsession

8. Bölüm | Yetenek

"Evet" dedi Zayn benim yerime "Harika, değil mi?"

Bakışlarımı korkuyla Zayn'e çevirdim. Ardından bakışlarım kucağındaki deftere kaydı. Baktığımda sayfanın üzerindeki çizimin yaptığım başka bir çalışmayla değiştiğini gördüm. İrice açtığım gözlerimi Zayn'e çevirdim. Bakışlarıyla söylemek istediği şey gayet açıktı. 

Seni kurtardım ama bana mantıklı bir açıklama borçlusun.  

Pekala.

"Bu kadar yetenekli olduğunu sanmazdım"

Az önce olanlardan sonra Harry'nin söyledikleri beni sinirlendirecek değildi. Öyle berbat bir durumdan kurtulmuştum ki, ne söylerse söylesin pekte umurumda değildi. 

"Sahip olduğum yetenekleri küçümsememeni öneririm Hairy" dedim yinede alayla, önüme dönmeden önce. Cevap verme gereği duymadı. Koltuğun etrafından dolaşıp, oturdu. Yanımda olmadığı için mutluydum. Zayn o andan sonra bir kaç sayfayı sessizce atladı. Suratıma bakmadı ya da yorum yapmadı. Sınıftan bir kız arkadaşıma ait olan portre çiziminin olduğu sayfayı açtığındaysa bana bakma gereği duymadan konuştu. 

"Belkide bende senin portreni çizmeliyim"

Kaşlarımı kaldırdım. İlk önce karşı çıkacaktım ki, bu şekilde kendi durumumu savunabilirim diye düşünerek kararımı değiştirdim.

"Tabii" dedim istekli görünmeye çalışarak "Sonuçta birilerinin portresini çizmek gayet normal bir davranış"

Bakışlarını bana çevirdi. 

"Gerekli olduğu sürece tabii ki normal" dedi imalı bir gülümsemeyle "Çizmene gerek yokken o kişiden habersiz çizilen bir portreyse kesinlikle başka şeyleri gösterir"

Kaşlarımı çattım.

"O da ne demek?"

"Ne demek olduğunu gayet iyi biliyorsun" dedi gülümsemesini bozmadan. 

"Neden birbirinize laf sokuyormuşsunuz gibi hissediyorum" dedi Harry çatık kaşlarıyla dikkatle bizi izlerken "Neler oluyor?"

"Hiç" dedi Zayn önüne dönmeden önce "Hiçbir şey"

Derin bir nefes aldım. Harry bakışlarını beklentiyle bana çevirdi. Omuzlarımı silktim ve arkama yaslandım. Kısa süren sessizliğimizi bölen şey zil sesi oldu. Zayn dikkatini defterden çekip kaşlarını çattı.

Bakışlarına karşılık omuzlarımı silktim. Bu kimin geldiğini bilmediğimi ifade etmek için istemsizce yaptığım bir şeydi. Sanırım bir kaç saniyeliğine Zayn'le bakışlarımızla anlaşmayı başarmıştık. 

Zayn defteri sehpanın üzerine bıraktıktan sonra koltuktan kalktı. Salonun kapısına ilerlerken başımı çevirip kapıdan çıkışını izledim. Tekrar önüme döndüğümde Harry'nin de ayağa kalkmış olduğunu gördüm. Koltukta yanıma oturdu. 

"Gerçekten güzel çiziyorsun" dedi sehpanın üzerinde duran çizim defterimin açık sayfasına bakarken. 

Dengesiz öküz. 

Bir gün hakaret ediyor, bir gün iltifat. Eminim ne yapmak istediğinin o bile farkında değildir.

"Sağol" dedim sadece. Defteri almak için hamle yaptığında ani bir hareketle defteri hızla sehpadan aldım "Bakabileceğini söylediğimi hatırlamıyorum"

Şaşkın bakışlarını bana çevirdi. Ağzını konuşmak için açtı ama gürültülü bir ses ikimizinde dikkatini dağıtmaya yetmişti. 

"Sana çekil önümden dedim!"