Obsession

26. Bölüm | Belki de...

"Tatilin nasıl geçti?" sordu Valeria ben salonda onun yanına oturduktan hemen sonra. Suratında samimi bir gülümseme vardı.

"Güzeldi" dedim "Farklı bir ortamda, farklı insanlarla olmak kafamı dağıtmamda yardımcı oldu"

Başını anladığını belirtircesine salladı.

"Senin nasıldı?" dedim kısa sessizliğin ardından. Koltukta kımıldanıp arkama yaslanırken belimin ağrısıyla suratımı buruşturdum. Karnımın ağrısından bahsetmiyorum bile.

Aldığı nefesi sesli bir şekilde geri verdi.

"Annemle babamın gereksiz tartışmaları, erkek kardeşimin sinir bozucu tavırları ve lise arkadaşlarımın ani ev baskınını saymazsak, iyi sayılırdı"

Kaşlarımı kaldırdım.

"Lise arkadaşlarınla görüşmek kötü bir şey mi?" dedim tek bir noktaya deyinmeyi tercih ederek.

"Kısmen" dedi başlangıç olarak. "Hepsi boş boş oturup serserilik yapmaktan hoşlanan tipler... Bilirsin... Balerinsen, eski serseri arkadaşların seninle dalga geçmekten zevk duyarlar"

Omuzlarımı silktim.

"Aslında bilmiyorum" dedim basitçe. "Belkide balerin olmadığım içindir"

Kıkırdadı.

"Belki" dedi gülerek.

"Yemek istemediğinize emin misiniz?" dedi salona elindeki dolu tabakla giren Luke.

İkimizde bakışlarımızı ona çevirdik ve o çaprazımızda kalan tekli koltuğa oturana kadar bakmaya devam ettik.

"Eminiz" dedi Valeria beni de işin içine katarak. "Etrafa saçmadan yersen, mutlu olurum" dedi kullandığı aşırı sevimli ifade sesindeki tehditkarlığı gizlemeye yetmiyordu.

Gülmemek için dudaklarımı içe kıvırdım ve bakışlarımı kaçırdım.

"Ne zaman yediklerimi etrafa saçtığımı gördün, Lery" dedi Luke "Kalbimi kırıyorsun"

"Neyse ne" dedi Valeria ve bakışlarını tekrar bana çevirdi "Nerede kalmıştık" boş bakışları tekrar konuşmadan önce aydınlandı "Ah" dedi "Sana babamın dövmeme verdiği tepkiyi anlatmadım!"

Kıkırdadım.

"Ne yaptı?"

"Tabii ki şoka girdi! Bir anda beni evlatlıktan reddedecek falan sandım"

"Benim kızım da öyle bir dövme yaptırsa, bende evlatlıktan reddetmeyi düşünürdüm" dedi Luke ağzındakileri yutma gereği duymadan.

"Sen önce ağzındaki yemekleri suratımıza tükürmemenin bir yolunu düşün" dedi Lery alayla. Luke umursamadan omuzlarını silkti ve ağzındakileri yuttuğu için boşalan ağzını tekrar doldurmayı tercih etti.

***

"Zayn" tam anlamıyla çığlık attım ve sıkıca sarıldım.

Kahkaha attı.

"Beni bu kadar özlediğini bilmiyordum" sözlerine karşılık sessiz kalmayı tercih ettim. Ben geri çekildiğimde yerimi Valeria doldurdu. Daha kapıdan içeriye yeni girmişti. Onu inceleme fırsatı bile yakalayamamıştım. Bu yüzden elinde tuttuğu siyah kaskı yeni fark etmiştim.

Kaşlarımı çattım.

"Bu ne için?"

"Ha?" dedi anında. Lery geri çekildiği anda bakışları elinde tuttuğu, hepimizin bakışlarının odaklandığı kaska döndü "Ah" dedi neden bahsettiğimizi anladığını belli ederek. "Ne olduğu açıkça belli değil mi?" dedi kaşları havada "Kask"