သံစဉ်မဲ့တေး(သံစဥ္မဲ့ေတး)

သံစဥ္မဲ့ေတး(သံစဉ်မဲ့တေး)

သံစဥ္မဲ့ေတး(part-8)

အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြကို ျပန္မွတ္မိေနတာကလည္း ဝဋ္ေႂကြးတစ္မ်ိဳးပဲမလား။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့အတိတ္မဟုတ္ဘဲ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာအေၾကာင္းေတြကို ျပန္မွတ္မိေနတာက ဘာေၾကာင့္လဲ....

ဒီေန႔ေတာ့ ေသာ္ဇင္ကိုေက်ာင္းေခၚသြားဖို႔ ေနထက္ ေဒၚၾကည္မမနဲ႔တိုင္ပင္ေနသည္။ ခ်ေပးထားတဲ့ေကာ္ဖီခြက္ေတာင္ မေသာက္ႏိုင္။ ပူရာကေနေအးေတာင္ေနၿပီ။

ေနထက္သည္ ဆရာဝန္မျဖစ္ေသးခင္အခ်ိန္မွာလည္း လူနာ​ေတြနဲ႔ထိေတြ႔ဖူးသည္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေသာ္ဇင္ ကိုအရမ္းရင္းႏွီးသလိုျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း၊ သနားေနတာတစ္ေၾကာင္း သူေနျပန္ေကာင္းေစဖို႔သာ စိတ္တက္ႂကြေနသည္။

" အန္တီ ကြၽန္ေတာ္....စံပယ္နဲ႔တိုင္ပင္ထားတာေျပာျပၾကည့္မယ္ အန္တီလက္ခံမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ဟို....ေသာ္ဇင္ေနအျမန္ျပန္ေကာင္းဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားၾကည့္မလို႔ပါ "

ေဒၚၾကည္မမသည္ မိခင္စိတ္အျပည့္အဝ႐ွိၿပီးသူမို႔ သူ႔သားေလးေနျပန္ေကာင္းဖို႔ဆို အသက္ေတာင္ေပးဝံ့သည္။ ဒီကိစၥေလးမ်ိဳးကို ေခါင္းထဲေတာင္မထည့္ေတာ့ပဲ လက္ခံေပးလိုက္သည္။

" ဆရာေလး ေျပာျပစရာမလိုေတာ့ပါဘူး...စံပယ္မေန႔ကေျပာၿပီးၿပီ။ အန္တီလက္ခံပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အန္တီနားမလည္တာေလးတစ္ခု႐ွိတယ္ "

သူ႔သားကိုနားမလည္ႏိုင္တာ ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ ဘာပါလိမ့္။ ​ေနထက္ စိတ္ထဲစဥ္းစားေတြးရင္း ရာသီဥတုေၾကာင့္ ေအးစက္သြားတဲ့ ေကာ္ဖီကို တစ္က်ိဳက္တည္းေသာက္ခ်လိုက္သည္။

" အန္တီနားမလည္တာကေလ သားက ဒီအခန္းထဲကေန အျပင္မထြက္တာ ၁၀ႏွစ္႐ွိၿပီ။ ဟိုးဘက္ကေက်ာင္းကလည္း ေခါင္းမိုးကၾကည့္မွျမင္ရတာဆိုေတာ့....နည္းနည္းစဥ္းစားဖို႔ေကာင္းတယ္ "

ဒီကိစၥကနည္းနည္း မသကၤာစရာေကာင္းမွန္း စံပယ္လည္းသိၿပီးသားျဖစ္ေပသည္။ အသြားအလာကြၽမ္းက်င္ေသာ စံပယ္ေတာင္ အံျသေနေသာေၾကာင့္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေဒၚၾကည္မမထံသို႔ေပးလိုက္သည္။

" သခင္မ ကြၽန္မလည္းမ​ေန႔ကတည္းက အံျသေနတာ။ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚတတ္ၿပီး အမႈိက္႐ွင္းေတာ့မွ ​ေက်ာင္းကိုျမင္တာဆိုေတာ့ ေသာ္ဇင္မ်ားေခါင္းမိုးထပ္ကိုသြားေသးလား..."