DACCIANA
Sometimes, My actions are impulsive. Nagpapadala kasi ako sa emosyon ko. Nakakalimutan ko ang possibilities sa bawat kilos na gagawin ko kaya napapaisip ako ngayon na maling mali itong ginawa kong pagtakas.
tumagaktak na yung pawis sa buong katawan ko. What the hell! Sana man lang nagpalit ako nang mas maayos at mas preskong damit bago ako tumakas arghhh! Buti nalang at medyo naimmune na ako sa kadiliman ng lecheng trunk na to e.
The only problem with what's going on is that I can't breathe normally anymore. Hindi naman sa naso-sophocate ako dito. Kanina pa kasi ako nakatakip ng bibig dahil naduduwal na ako. My god! nahihilo ako! feeling ko, nakasakay ako sa roller coaster ugh!
Inabot ko ang phone ko at tinignan kung anong oras na ba. Shit! alas kuwatro na at may ilang oras na palang bumabyahe ang sasakyan na to! saan ba ang punta ng byahe namin? byaheng langit?
Pinilit ko nalang na ipikit ang mata ko at matulog nalang kaso nagfaflash back ng paulit ulit sa utak ko ang nangyari sa simbahan kanina.
"wah!" tili ko nang halos tumalon ang katawan ko. Siguro'y dumaan kami sa isang malubak na daan.
Ilang minuto na din ang lumipas pero hanggang ngayon ay umuuga pa din ang sasakyan kaya naman lalong nadadagdagan ang hilo na kanina ko pa nararamdaman. Naduduwal na din ako ng sobra dahil dito. Damn, nasusuka na ako pero ofcourse I wont vomit here! not on myself!
I held my stomach and stopped myself from vomiting. I don't wanna be fucking gross!
"ugh!....."
wait, the car finally stopped. Nakiramdam muna ako ng ilang minuto kung gagalaw pa ba pero hindi na ito gumalaw ulit. After a few minutes, It started moving again. Damn, akala ko tapos na ang sobrang habang byahe namin!
I woke up when I felt that someone is shaking me. Pakiramdam ko ay dumaan nanaman kami sa isang malubak na daan kaya hindi ko nalang pinansin pero ng pakiramdaman ang sasakyan ay hindi na ito umaandar
"what the hell?!" napamulat ako ng may marinig na boses ng lalaki na parang galit. Hindi ko alam kung guni-guni lang ba yun o nahuli na talaga ako. But I think it's the latter.
"hindi ka ba talaga gigising?!" sabi nya at naramdaman ko nalang na may kamay na pumailalim sa katawan ko. Nagulat nalang ako ng bigla akong umangat!
shit, inilabas ako sa trunk!!!
"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!" I shouted fearfully. Oh my god, Oh my god katapusan ko na ba? waaaaaaaaaaaaaah sabi na e byaheng langit talaga to!
Kidnapper ba sya? rapist? killer? Drug addict? waaaaah, sana mali ang napili kong sasakyan!! Sana man lang matino at maayos ang owner nito!
nagulat ako ng inihulog nya ako sa kalsada at ang unang tumama pa e yung pwet ko! damn, that fucking hurts!!! aba lecheng lalaki to!
"What the fuck?!" Singhal ko habang iniinda ang sakit. Gabi na at hindi ko maaninag ang mukha nya dahil sobrang liwanag ng ilaw na nanggagaling sa poste sa likod nya.
"who are you? why are you hiding on my cars trunk?" The thought dawned at me again. He caught me hiding at his cars trunk for whoever's sake!
"magnanakaw ka no?!"
what the fuck?! ako? magnanakaw?! sa ganda kong to mukha ba akong magnanakaw?!
Dahan-dahan akong tumayo at hinarap sya. I was about to shout at him when my eyes landed at his face. Natigilan ako for some odd reason. I scanned him from head to toe, he's wearing a formal clothes. In fact he's wearing a tuxedo. And from that moment I realized that I was wrong for thinking that he's a killer or something. He looks decent naman.
