3RD PERSON'S POV
"Ano?! pinakilala mo na sya agad-agad?" Austin ignored what Leon has told him. Hindi nya alam kung anong irereact nya sa nangyayari ngayon.
He wanted to laugh because he actually did what his other friend suggested him to do. And yes, he filled a case against Dacciana. Hindi nga lang nya iyon binanggit kay Leon dahil gusto nya itong sarilihin.
"Sira-ulo ka, hindi mo man lang ipinaliwanag sakanya bago mo pinasabak sa gyera!" sabi ni Leon ng hindi pansinin ni Austin ang sinabi nya kanina.
He placed his pen over the desk and eyed him emotionlessly.
"You can't understand the situation, dude. Umayaw sya sa agreement namin at pumirma sya sa contract kahit na hindi nya naman pala binasa nang buo"
"Dame, kahit na. Mali ka pa din, dapat nilinaw mo pa din sakanya ang lahat."
Napailing nalang si Austin. May ugali kasi syang 'know it all' sya yung tipo ng tao na perfectionist pero hindi nya naman kayang tumanggap ng pagkakamali. He can be an egocentral person sometimes.
"Ngisi-ngisi ka dyan, Dame. sa ginawa mo--" tumayo sa pagkakaupo si Leon saka ito dumukwang sa desk para bigyan ng nakakaasar na tingin ang kaibigan.
"---Hindi mo na mapapapayag si Dacciana na maging mommy ni Reese. Loko ka. Idadaan mo pa sa sindak."
He closed his laptop and threw his friend a stern look. Kung asaran lang naman ang paguusapan, Magaling dyan si Austin. Mabilis kasing magprocess ang utak nya sa mga logical situations. Yon nga ang hobby nya simula pagkabata nya.
"Chicks na, naging bato pa! san ka na ngayon makakahanap ng makakapantay o makakahigit sa ganda ni Dacciana? malamang hindi na yun magpapakita sayo."
He pasted a devilish smirk across his face before he shrugged his shoulders in a cool way.
"She can run but she can never hide from me. There's no other way to get away because she's stuck with me. You can never escape from a Dorshner."
DACCIANA
Nangingig ako sa takot ng narinig kong bumukas ang pinto. Rinig na rinig ang pagpasok ng kung sino man sa kwarto. Shit talagang buhay to! napasign of the cross tuloy ako ng paulit ulit sa ilalim ng kumot ko.
"Dacciana!" Bulyaw nung boses at kasabay nun ay naramdaman ko nalang na wala na ang kumot na nakataklob sa katawan ko. Pagmulat ko ng mga mata, ay nakita kong hawak hawak na ni Rein ang kumot.
I clenched my jaw dahil sa takot at kaba
"Pakyu ka!! Tinakot mo akong boba ka! ano wala na ba ang mga pulis?"
Napakamot sya sa ulo, na para bang stressed na stress na sya sa buhay nya.
"Ang OA pala natin. Isang police lang pala ang naghahanap sayo--"
Tinitigan ko sya ng masama "Gaga ka talaga! damn, isang pulis lang pala ang naghahanap pero pinanerbyos mo ako ng sobra!"
"---At isang abogado..." agad naman akong napatanga sa sinabi nya. Abogado??
Natigilan tuloy ako saglit sabay kagat sa labi ko. Hindi kaya yung abogado ni Daddy yan? Si attorney Echavez? Fucking shit! mukhang mapapauwi na talaga ako sa Manila nito.
"Anong itsura ng abogado? Matangkad na nakasalamin?kulay ash gray ang mga buhok?"
Umiling sya at mabilis na sumimangot. "Hindi eh, atsaka hindi to tungkol sa pamilya mo. Ewan ko ba, tungkol daw sa kaso na isinampa sayo."
