Yumieerah de' wattpaderist

Ikapito

Kinabukasan, lunes. Pasukan na naman at hindi pa rin ako makapaniwala na pinsan namin ang gusto ni ate. Gusto niya na sabi gusto ako. Bakit ang liit ng mundo? Nakalimutan ko ang lakad namin ni joshua noong linggo, hinayaan ko nalang hindi naman na mahalaga yun.

Naghanda ako at nakikita ko ang mga kilos ni ate, parang nakokonsiyensa ito.

"A-ah, yumi. Beh" bumilis ang tibok ng puso ko, ate "s-sorry, yumi. H-hindi ko alam, hindi ko na talaga alam. Sana hindi nalang kita inaway. Sana hindi nalang umabot sa ganito yung sitwasyon san------" hindi ko na siya pinatapos. Nginitian ko siya at niyakap.

"Ayos lamang ate, alam ko namang dala lang iyon na iyong emosyon. Patawad rin, ate Cessna.."at nagyakapan kami. Ang sarap sa pakiramdam na ayos na kami ni ate. Parang lahat ng sinabi niyang masasakit ay napilitan ng tuwa at saya.

Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko ngayon, sobrang saya ko. Sana hindi matapos ang araw na ito, sana habang buhay nalang ganito.

"Anong drama yan?" di ko alam kung sino ang nagsalita pero laking gulat ko ng..

"JEFFREY?!" SABAY NA SIGAW NAMIN NI ATE.

"yah, I'm---" di na niya natuloy dahil inakbayan siya ni ate. Wew.

"ikaw ha! Bakit hindi mo sinabing pinsan pala kita?!" tumawa kaming lahat.

Paano nakapunta 'to sa'min?

"Nah, I already know what is our relationship, we're cousins and when I see you I know its you, yumieerah" ah?

"A-ako?" tumango siya at ngumiti.

"When I saw you in your school, I think I'm inlove, hehe. But when daddy says that your my cousin, whatevah?" hindi ko alam paano ko iintindihing maigi ang sinasabi niya. Ang gulo niya.

"Ah so ako di mo narecognize?!" napasigaw si ate. Luh.

"A-eh, I recognize you too, hehe." palusot pa. Suss, alam ko namang kaya ganoon ang trato niya kay ate kasi, haha, kasi di niya kilala.. 😳

"let's go na, cessna at yumieerah. Ihahatid namin kayo ni dad, BTW dad is in outside of your house----argh! Why you two hit me!" magsasalita pa, talaga nga naman!!

"Baliw ka ba?! Alam mong naghihintay pala si tito don paliwanag ka ng paliwanag jan!" ayun di dapat ang sasabihin naunahan lang.

"Eh tanong kayo ng tanong malamang sasagutin ko."

Napaisip ako "ilang tanong ba ang aming tinanong?"

"bale mga a----"

"SISIKMURAAN KO KAYONG DALAWA JAN, SIGE! DI KAYO TITIGIL AT NAGHIHINTAY NA SI TITO SA LABAS! ANG INGAY NIYO! ANG SAKIT PA SA MATA!"

"wow cool....." namula naman bigla si ate, luh pinsan na nga ih.

Tumingin muna si Jeffrey sa akin at ngumiti, ganoon rin ang ginawa ko. Ang saya.

Nasa labas na kami "what took you so long?" sabi ni tito, kausap niya si Jeffrey.

"ah dad it was Cessna's fault" luh, grabe si Jeffrey. Este---kuya, mas matanda kasi s'ya kaedad ni ate.

"Why me? It was you! You keep explaining while you didn't tell us that tito's waiting outside! That's your fault, not mine" ate cessna naman.

Pagalingan ba ng English ito? Imbes na komprontahin sila pumunta ako kay tito. 'Magandang umaga tito"

"Haha, magandang umaga rin, yumi. Itong mga batang ito, oo! Siguro kung hindi sila naging magpinsan itutuloy ng ate mo yung panliligaw kay Jeffrey ano?" hindi ko 'ho' alam, baka kapag pinagpatuloy niya iyon di pa kami maging ayos ni ate.