Küçük Şeytan (ÇAPULCULAR)

3. İlk Ceza

"Biliyor musun, cezaları hayalimdeki bütün o şakaları yapabilmek için sadece  küçük bir bedel olarak görüyorum." Ortak salondan çıkmış, son cezamız için kütüphaneye ilerlerken Sirius söylediğim şeye kahkaha attı. Omzuna vurdum hemen.

"Anırır gibi kahkaha atma Filch gelecek şimdi açıklama da yapamayacağız." O sırada koridorun sonundan gelen sesle olduğum yerde donup kaldım.

"Allah'ım sen tüm günahlarımı affet." birisi kolumdan tutup hızlıca çekerken neredeyse çığlık atıyordum.

"Hadi." Sirius'a baktım ve arkasından sessizce ilerlemeye başladım.

"Bakalım bu geceyi belasız atlatamazsak yine böyle anırır gibi gülebilecek misin?"

"Şşşt. Sakin ol Küçük Şeytan. Bana sonra da kızarsın. Hele bir sağ salim ulaşalım kütüphaneye. Ağh, James'in pelerinini almalıyd-" kıpırdamadı bir an.

"Sen- sen bunu duymadın, tamam mı?" Elimi boşver dercesine salladım.

"Bir kere sandığınızdan daha zekiyim. Kandırmaya çalıştığınız kişi benim, beş yaşındaki çocuk değil. Hey, sakin olur musun? James'e açıklamayı ben yaparım." O biraz daha rahatlamış görünürken yürümeye devam ettik ve kütüphaneye vardık. İkimiz de hiç konuşmadan dağılmış kitapları toplamaya başladık. Bir masaya oturup kitapları konularına göre ayırırken son hatırladığım şey üstüme örtülen hırkaydı...

***

Sabah uyandığımda hemen saatime baktım. 6'ya geliyordu. Hızla doğrulup üstümü düzelttim. Kafamı çevirdiğimde elinde iki kitapla yerde uyuya kalmış bir Sirius ile karşılaştım. Sandalyede duran hırkayı üstüne örttüm ve kütüphaneden dışarı çıktım.

"Merhaba" dedi ben Büyük Salon'a yürürken koluma giren Remus.

"Merhaba. İlk ders ne?"

"Sanırım tılsım. Hey, Sirius nerede?" O sırada James ve Peter da yanımıza geldi.

"Kütüphanede uyuya kalmış. Çok yorulmuştur uyandıracak kadar cani olmadığımı farkettim."

"Uyuya kal'MIŞ' derken? Görmedin mi?" Peter'a baktım.

"Ben ondan daha önce uyumuşum."

Hepimiz kahkaha atarken karşımızda duran Slytherin öğrencisi ile durduk.

"Yolumuzdan çekilir misin?" Dedi Remus. James Remus'un cümlesini devam ettirdi.

"Ayrıca kimsin sen?"

"İnsanların yolunu kapatmayı bırak Bianca." Dördümğz de arkamızı dönüp onlara doğru gelen Sirius'a baktık.

"Ne oldu Siri, kız arkadaşına ve kankalarına engel olmam seni rahatsız mı etti?"

"Bianca, çocukluğumuzda iyi anlaşıyor olmamız, ve hala da iyi anlaşabilecek olmamız seni neden bu kadar rahatsız ediyor?"

"Beni rahatsız etmiyor, ama ailelerimiz belli ki seni rahatsız ediyor bir Slytherin bile olmadığına göre." Sirius bıkkınlıkla soludu.

"Bianca yeter artık! Çık önümüzden." Bianca denen kız somurtarak yollarından çekildi. Sirius hepsinin önüne geçerek hızla masasındaki yerini aldı.

"Siz sormadan açıklayım." Dedi hepimiz masaya geçince. "Bianca Nova Black. Kuzenim. Ayrıca kuduruk Bella'nın da kardeşi." Kaşlarımı çattım. Dördüncü bir Black kız kardeş mi?

"Her neyse. Kim-olduğunu-bilirsin-sen'in yoldaşı olmak için yanıp tutuşan klişe bir Slytherin. Eğer bunlardan başka özellik ararsan oldukça iyi bir arkadaş yani biz küçükken çok iyi anlaşırdık. Eğer hanımefendi Gryffindor olmamı gururuna yedirebilseydi hala da anlaşıyor olurduk tabii." Elimi omzuna koydum.

"Bunları dert etme Sirius. Bak, biz hep buradayız. Hem, sen ne zaman uyudun ki dün gece?" Sirius bana gülümsedi.

"Sen uyuduktan sonra baya bir devam ettim. Sanırım uyuya kaldığımda saat altı falandı."

"Ups. Cidden özür dilerim. Benim yüzümden uykusuz kaldın." Elini boşver dercesine salladı.

"İnan bana sorun değil. Hadi, ders başlamak üzere." Ayaklandık ve daha hiçbir şey yemeden dersimize girdik. Öğlen yemeğine kadar mutlaka idare ederdik nasıl olsa...

Kaç yıldır bölüm yok dkcnslxnslcn. Özürlerimi ve bu bölümü huzurunuzda sunuyorum. Daha fazla yazmak isterdi ama şarjım 5 ve yarın alarm çalana kadar idare eder mi merak konusu.

Bianca konusuna gelirsek, Bir abla?da Jenny'nin gördüğü rüyayı hatırlayan var mı?

Umarım beğenirsiniz (Akkulak48 HARRY DERSEN ÖLDÜRÜRÜM ama yine de de)