YALNIZ

2-"Yeni Çocuk"

Evet Media yine:Aksel Doru ileride daha iyi Multi ler gelicekk

İyi okumalar:)

Hastahaneye vardığımda hızla danışmana gidip Çağla'mın hangi odada olduğunu sordum.Odaya büyük umutlarla giderken gördüklerim karşısında şoka uğradım.Çağla'ya kalp masajı yapılıyordu.İşte o an ağzımdan çıkan yakarışları ben bile duyamamaya başladım.

Odaya girmek istedim ama izin vermediler.Artık gözyaşlarım nehir gibi akıyordu gözlerimden.Hayır onun yaşaması gerekiyordu.Benim bu hayatta ondan başka kimsem yoktu.Lütfen ,dedim içimden .Lütfen beni bırakma Çağla.Bir süre sonra doktor odadan çıktı ve yüzünden anladım ne olduğunu keşke anlamasaydım....

"BUGÜN"

Hayatımın en kötü günü olacağını bile bile okula hazırlanıyordum.Annem birşey olmayacağını ve iyi geçeceğini söylüyordu.Çantama sadece okuma kitabını ve not defterimi koydum.Saçıma birşey yapmam gerektiğini düşünmüyordum.

O yaşasaydı belki kendime daha özen gösterebilirdim.Ama artık bir önemi yoktu.Benim için yoktu.

Saate baktığımda artık çıkmam gerektiğini farkedip çantamı omzuma atarak kapıya koyuldum..Annem çıkmadan önce bana hayatımda bir kişiye daha yer vermem gerektiğini söyledi.Neden böyle bir şey dediğini anlamayarak ona baktım.Ölümünden daha 6 ay geçmişti.

Ben hala onu unutamamışken,annemin bana bu sözleri söylemesi sinirime dokunmuştu.Annem bakışlarıma karşılık olarak
" Sadece söylüyorum." dedi.

Okula geldiğimde buranın gerçektende çok güzel bir yer olduğunu farkettim.Ama sadece görünüş tabiki.Fazlası olacağını sanmıyorum.Okula girdiğim andan beri , yeni çocuk olduğum için herkez bana dik dik bakıyordu.Yoksa yakışıklı olduğum için mi demeliyim.Aslında egolu değilim.Bunlar gerçekler.

Umursamaz bir şekilde sınıfım aramaya başladım.Gözüm birden bir kıza çarptı.O Çağla'ya çok benziyordu.İyice baktıktan sonra yine Çağla'nın hayaletinin peşimde olduğunu düşünmeye başladım.Ama kız bana doğru yürümeye başladığında öyle olmadığını anladım.

Ben uzaklaşmaya çalıştıkça o peşimden geliyordu.Pes etmeyeceğini anlayıp durdum.

Saniyeler içinde yanıma varıp konuşmaya başladı."Seni tanıyormuyum?" diye sordu.Bu gerçekten inanılmazdı.Sesi...,sesi bile benziyordu.Ama kanmayacaktım o sadece ona benziyordu,o değildi.Yüzüme umursamaz ifademi takınıp ona hayır diye cevap verdim ve hızla snıfıma gittim.Hala bunun gerçekliğine inanamıyordum.Tesadüf mü demeliyim, yoksa onun Çağla'yla aralarında bir akrabalık bağı var mıdır diye düşünmeden edemedim.

-DENİZDEN-

Bu çocuk ilk gününden beni sinir etmeyi başarmıştı.Bana dik dik bakan kendisi ama havalananda kendisi.Yeni çocuk işte,diye içimden saydırıp sınıfıma gittim.Ama o aklımdan çıkmıyordu ,desem yalan olurdu çünkü aklımda bile değildi.Neyse boş boş konuşmak yerine sevgilimin yanına oturdum.

Bu aralar telefonunda çok vakit geçiriyordu."Selamm.Ben geldim." dediğimde varlığımı yeni farketmiş olacakki anında telefonunu bırakıp bana gülümseyerek baktı."Hoş geldin bitanemm" Bir süre konuştuktan sonra hoca geldi ve her zaman ki gibi sıkıcı dersimiz başlamış oldu.

Ders bittiğinde Burak ve Esma'yla kantine gittik.Esma benim en yakın arkadaşımdı.Başka arkadaşlarımda vardı tabii ama onun kadar yakın değildiler.Kantinde oturacak yer ararken gözüme yeni çocuk takıldı .

Tek başına oturuyordu.Bizde onun arkasındaki yere geçtik.Bugün tost alma sırası Burak'taydı ."Ben alıp geliyorum ,Başka bir şey isteyen var mı "diyerek masadan kalktı ikimizde hayır anlamında kafamızı iki yana salladık.