Chapter 2- Roberto

15 0 0
                                    

Sa lilib na sulok ng kagubatan ,naglalaro ang 11 taong gulang na batang nagngagalang ROBERTO SOLIS sa ilalaim napakamatandang puno ng narra habang ang kanyang maganda at butihing ina na si INGRID SOLIS ay abalang naghahanda at nag-aayos ng mga pagkain at ibang mga bagay na kakailanganin sa kanilang munting picnic sa gubat. Ang kanyang matipunong ama na si FREDIRICO SOLIS naman ay abala rin sa pagbubuhat at sa pagkuha ng kanilang ice bucket na puno ng malalamig na inumin mula sa kanilang sasakyan na naka park pa sa labas ng gubat na yon.

Habang naglalaro-ilalim ng narra si Roberto naisipan niyang magtanong sa kanyang ina ......"Ma?..... Bakit tayo andito ?"

Sinagot naman ni Ingrid ang kanyang anak habang kikunuha niya ang mga pagkain nila mula sa picnic basket....."Anniversary kasi namin ng tatay mo at napagdisisyunan namin na dito kami sa gubat na ito kami magsicelebrate."

"Bakit naman dito ma ?.....usually pumupunta lang kayo sa mga mamahaling restaurant tuwing anniversary ninyo."...... tanong ni Roberto sa kanyang ina.

Habang nagseset-up ng mga pagkain si Ingrid para sa kanilang picnic , sinagot niya ang katanongan nang kanyang anak....."Kasi naman anak sobrang typical na yon!.... Gusto kasi namin na maiba naman ngayong taong ito kaya napagdidisyunan namin na idaos ito sa lugar kung saan ko sinagot ang papa mo."

Habang lumalapit Roberto sa kanyang ina, nagtanong ulit ito sa kanya
So.... Ma? .. dito mo sinagot sinagot si Papa ?.... Pano naman nang yari yon ?...

Parang kinikiklig namang sinagot ni Ingrid ang katanongan nang anak habang lulamapit siya sa puno ng narra at hinimas-himas ang magagasapang na balat nito habang nagkwekwento....."Ganito kasi yon anak ...... nag karoon ng out reach program ang hospital na pinagtratrabahuan ko noon sa isang maliit na komunidad na malapit sa gubat na ito at ang tatay mo naman ay isa sa mga sundalong nag escort sa namin. Nagsimula ang pagkamabutihan namin nong palagi kaming tinutukso ng mga kasamahan namin na bagay daw kami maging magkasintahan. At dahil sa mga pangtutuksong iyon, hindi ko namamalayan uti-unti na akong na aatract sa mga magagandang katangian ng tatay mo na hindi naglaun ay naging dahilan kung bakit nagkagusto na ako ng tuluyan sa kanya. At eventually ganon din pala ang naging epekto ng mga pangtutuksong iyon sa tatay mo kung kaya't tuluyan na niya akong niligawan. Kapag day off namin o di kaya off duty na ako bilang nurse sa out reach program na yon, pinapasyal niya ako sa mga magagandang tawanawin dito at pinagluluto din niya ako special na putahe na itinuro pa ng nanay niya sa kanya, ito ang malimamnam na "humba". Napasaya niya talaga ako sa mga panahong iyon..... yung tipong sobrang saya mo to the point na mukhang ang bilis tumakbo ng oras...Hangang dumating na ang araw na magtatapos na ang aming out reach program , ginugol namin ang huling gabi sa punong narra na ito para manood ng nagsasayawang ilaw ng mga tutubi sa paligid ....
Habang nakahiga kaming dalawa sa ilalim ng punong narrang ito, sinabi niya sa akin na ;sa akin lang daw niya naramdaman ang ganong ka tinding emosyon sa isang tao... hindi siya sure kung yon na ba ang feeling na pagiging in love pero sigurodo daw siya na sobrang napasaya ko daw siya sa nakalipas na 10 araw. Ayaw daw niya matapos ang kasiyahan na yon kung kaya tinanong niya ako kung pwede ba daw akong maging nubya niya...pagkatapos niyang itanong yon ,biglaang ko siyang hinalikan sa labi pagkatapos ay sinabi ko sa kanya na "Oo"
Nagtatalon sa tuwa ang tatay mo nong sinagot ko siya sa gabing iyon.

Pinakita ni Ingrid kay Roberto ang naka-ukit na marka sa kahoy ng narra na simbolo ng pagmamahalan nila ni Fredirico at ipinaliwanag ang ibag sabihin nito......
"Nong naging opisyal na naging kami , inukit ni Fredirico ang mga litrang "I" at "F" sa loob ng malaking puso sa kahoy na ito bilang simbolo ng pagmamahalan daw namin....At pinangako namin sa isat -isa na ipapakita namin ito sa magiging anak namin."

Pagkatapos malaman ni Roberto ang kwento nang kanyang ina ,hinimas din niya ang naka ukit na marka sa puno ng narra at pagkatapos ay nag tanong ulit ito sa kanya ....."Kaya dinala ako ninyo dito ?... "

Servants of the Moonlight Where stories live. Discover now