7.Bölüm

1K 16 5
                                    

Ben bu çocukları baya sevdim.Umarım güzel yerlere gelirler sizde bir bakın derim ❤

________________

(Saat 10.03)

Sudan çıkıp üstümü giyindim hafta sonuydu ve evde dinlenmek istiyordum ama Nayeon beni arayıp buluşalım dedi bende kabul ettim.

Sudan çıkıp üstümü giyindim hafta sonuydu ve evde dinlenmek istiyordum ama Nayeon beni arayıp buluşalım dedi bende kabul ettim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bugün hava ayrı bir soğuktu malum kışa girmek üzereyiz.Telefonumu ve anahtarlarımı alıp evden çıktım.Nayeon kapıda bekliyordu.

"Gelmene gerek yoktu."

-Beraber yürüyelim istedim.Bu arada evin güzelmiş.

Ev ve onun arasında bakıştım.Hafif gülümsedim.

"Bilmem"

-Onun evi hangisi sağdaki mi soldaki mi?

Evlerden sorunca Hyunjin den bahsettiğini anladım.Niye bu kadar takmıştı ki bu çocuğa?

"Soldaki.". dedim

Kafasını anladım der gibi salladı sonra koluma girip

-Hadi gidelim.

Aslında ne tür bir takılmak olucaktı bu bilmiyorum sadece buluşalım diye mesaj atmıştı.

" Nereye gidiyoruz?"

-Önce yemek yiyelim sonra aklımda bazı yerler var beraber gideriz.

"Peki..."

Sonunda bir kafenin önünde durduk

-Hadi gel burda yiyelim.

Bileğimden tutup içeri girmemizi sağladı.Bir masaya oturduk , Nayeon garsonu çağırıp siparişleri verdi.

-E anlat bakalım birbirimizi daha çok tanımalıyız.Hatta soru cevap yapalım sırayla sorular soralım?

"Ben pek anlamam ama madem istiyorsun başla bakalım." elimle buyur işareti yaptım.

-(elini çenesine koyup düşünür)hımm..En sevdiğin yemek?

"Pasta."

-Ne o be yemek bile değil bir tatlı.

"Tatlı da bir yemek değil mi yiyorsun hani?"

-Peki~ şimdi sen sor.

"Dün annenleydin sanırım,ailenle mi yaşıyorsun?"

-Ah şey evet.Kendi başıma eve çıkmak istedim ama çok korumacı oldukları için izin vermediler.Seninkiler izin verdi sanırsam ne güzel tek başına yaşıyorsun.:(

Dedikleriyle başımı önüme eğdim ve parmaklarımla oynamaya başladım.O sırada yemeklerimiz geldi.

Garson:Afiyet olsun (eğilir ve gider)

ERROR_Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin