Soğuk bir gece hakim amca. Beni üşüten şey hava mı? Geçmiş mi? Sevgisizlik mi? Kimsesizlik mi? Bilmiyorum...
Kabullenmem gerek artık kaybettim ben her şeyi. Ailemi,çocukluğumu,geleceğimi...
Ben günlerce vicdan azabı çekerken o çok mutluymuş hakim amca. Tahmin edemeyeceğin kadar. Nasıl yapabildi bunu anlayamıyorum. Benim için dünyaları yakardı,şimdi işe benim dünyamı yaktı. Bir gün geçicek sandım hakim amca ama hiç geçmedi. Bir gün düzelicek sandım ama hiç düzelmedi. Bakma öyle buğulu gözlerle bana. Bende istemiyorum ağlamak. Ama elimde değil hakim amca. Beni öldürüyorlar. Oysaki benim mavi kalem de yavru kedilerimle bir hayatım vardı neden canavarlar ülkesine düştüm ki ben. Neden başa çıkamıyorum ve neden bu kadar yalnızım. Hadi hakim amca anlat bana. Lütfen...
Arkadaş ol bana yok kimsem. Ben bile sevemedim hâlâ beni.
Daha ne kadar sürecek bu kalp sancısı? Daha kaç gece soğuk geçicek? Hiç bahar gelmeyecek mi? Çiçekler açmayacak mı? Kuşlar ötmeyecek mi? Hakim amca babam saçlarımı hiç okşamayacak mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçurumdaki Kız
PuisiSöyle hakim amca! Noldu bize böyle söyle... (Kitap düzenleniyor,bölüm silme,değiştirme ve yeni bölüm eklemeleri olucak)
