🐰🦁နွေဦးပုံပြင်🐰🦁

part(3) zawgyi

🐰🦁🐰🦁  ေႏြဦးပုံျပင္  🐰🦁🐰🦁

အပိုင္း  (၃)

ေလ့က်င့္ေရး ခန္းမထဲတြင္ ဂီတသံစဥ္မ်ား ႏွင့္ အတူ လွပၿပီး ထူးျခားဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ ကကြက္ဆန္းမ်ားအား ေခြၽးမ်ား ေရခ်ိဳးထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္တိုင္‌ေအာင္ မနားတမ္း ေလ့က်င့္ေနသည့္ ဝမ္ရိေပၚ တစ္ေယာက္ မိမိကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညႇင္းပန္းႏွိပ္ဆက္ေန သလား‌ ဟုပင္ ထင္ရသည္။ ၎၏ ကကြက္မ်ားတြင္ ေဒါသႏွင့္ ေပါက္ကြဲမႈမ်ား ေရာယွက္ေနခဲ့သည္။ ခန္းမတစ္ေနရာတြင္ ရပ္ၾကည့္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနသည့္ သက္ေတာ္ေစာင့္ အသစ္ ယြီပင္းကေတာ့ ရပ္ၾကည့္ေန႐ုံမွအပ မည္သို႔မွ်မတတ္ႏိုင္႐ွာေပ။ ကကြက္ေတြ တစ္မ်ိဳးၿပီး တစ္မ်ိဳး ေလ့က်င့္ေနသည့္တိုင္ ဝမ္ရိေပၚ၏ စိတ္ကေတာ့ မနက္က ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေပၚ၌ စိတ္မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

မနက္က ျခံဝင္းထဲကေန ေျပးထြက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္ေနာက္ ေျပးလိုက္ခဲ့စဥ္
ေ႐ွာင္က်န္႔ဆိုသည့္ အေတြးႏွင့္ ထိုလူ၏ ပခုံးကေနလွမ္းဆြဲၿပီး ထိုလူ႕မ်က္ႏွာက mask ကို ဖြင့္ၾကည့္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ သူျမင္ေတြလိုက္ရေသာ မ်က္ႏွာက ေ႐ွာင္က်န္႔ မ်က္ႏွာမဟုတ္ခဲ့၍ သူ႕ခမ်ာ တစ္ဖက္လူအျပစ္တင္ ေျပာဆိုသြားသည္ကိုပင္ မမႈႏိုင္ပဲ့ စိတ္ဓာတ္က်၍ ေခါင္းငိုက္စိုက္ျပန္ခဲ့ရသည္။

                   "ခင္ဗ်ား မ်က္လုံးေတြဆိုတာ ေသခ်ာေနရက္နဲ႔"

ဒီစကားေတြပဲ အေတြးစိတ္ကူးေတြထဲမွာ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာေနမိရင္းျဖင့္ ဝမ္ရိေပၚ ကုန္းေအာ္မိသည္။

                  "ဘာလို႔လဲ....ဘာလို႔လဲ...ဘာလို႔ပုန္းေနတာလဲ....အား ..."

နာက်င္ေနသည့္ ၾကဳံးဝါးသံႏွင့္အတူ ကေနျခင္းကိုပါရပ္ၿပီး မ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ် ေပါက္ကြဲ ငိုေႂကြးလိုက္သည့္ ဝမ္ရိေပၚအျဖစ္ကို ယြီပင္းတစ္ေယာက္ တားဆီးႏွစ္သိမ့္ေပးဖို႔ ေျခတစ္လွမ္းတိုးလာၿပီးမွ တစ္စုံ တစ္ခုကို စဥ္းစားမိၿပီး ‌ေျခလွမ္းဆုတ္၍ အခန္းျပင္ဘက္ ထြက္လာကာ  တစ္စုံတစ္ ေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေနခဲ့သည္။

ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ၾကမ္းျပင္ကို မနားတမ္း လက္သီးျဖင့္ ထိုးၿပီး ေပါက္ကြဲေနခဲ့သည္။ ဝမ္ရိေပၚ ေဒါသမ်ားအား ခဏ ရပ္လိုက္ၿပီး မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္နဲ႔အတူ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ထိုင္႐ြတ္ေနခဲ့သည္။