Ξύπνησα από έναν δυνατό θόρυβο σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα προς το σαλόνι. Τρόμαξα όταν βρήκα τον David δεμένο και γεμάτο μελανιές πεσμένο στο πάτωμα, με το ζόρι ανέπνεε. Χριστέ μου εγώ ευθύνομαι για αυτό! Έτρεξα γρήγορα κοντά του, του έλυσα τα χέρια και τα πόδια, έφερα πάγο και τον έβαλα να ξαπλώσει.
'' Συγνώμη εγώ φταίω για αυτό '' σπάραξα σε λυγμούς, έκανα λάθος στο κάτω κάτω άνθρωποι είμαστε ο καθένας μας δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στην θέση του, δεν έπρεπε να φερθώ τόσο άσχημα. Έκανα κακό στον άνθρωπο που αγαπώ, στον μόνο που με νοιάζεται πραγματικά. Πως μπόρεσα; Έκλαιγα σιγανά και είχα καλύψει το πρόσωπο μου με τα χέρια μου μέχρι που ένιωσα ένα ζεστό άγγιγμα να με χαϊδεύει στους ώμους.
'' Δεν φταις εσύ. Πρέπει όμως να βρούμε τρόπο να φύγουμε από δω '' σηκώθηκε και στάθηκε όρθιος με όση δύναμη του είχε απομείνει. Είχε δίκιο έπρεπε να φύγουμε!
****
Η πόρτα ήταν κλειδωμένη έτσι ψάξαμε κάποιο παράθυρο να παραβιάσουμε και να κατέβουμε από εκεί.
'' Hilda, αγάπη μου που πήγες; '' ο Gabriel μπήκε στο σπίτι και με έψαχνε. Εγώ και ο David ήμασταν στο δωμάτιο και προσπαθούσαμε να ανοίξουμε το σφραγισμένο παράθυρο με κατσαβίδι.
'' Κάνε γρήγορα, θα έρθει ''
'' Προσπαθώ, δεν είναι και εύκολο ''
'' Άστο σε μένα! '' Πάω και χτυπάω με δύναμη το κατσαβίδι στο πόμολο με αποτέλεσμα να σπάσει. Ευτυχώς άνοιξε!
Ακούσαμε γρήγορα βήματα λογικά ήταν ο Gabriel που άκουσε τον θόρυβο και έτρεξε προς τα μέσα.
'' ΤΡΕΞΕ! ''
Πηδήξαμε από το παράθυρο ευτυχώς δεν ήταν ψηλά, αρχίσαμε να τρέχουμε στους δρόμους, φόρεσα κουκούλα για να μην με αναγνωρίσουν και πήραμε ταξί. Ουφ γλιτώσαμε....
****
Φτάσαμε μετά από 1 ώρα Πειραιά πάμε στο σπίτι. Ανεβαίνουμε τις σκάλες και φτάνουμε έξω από την εξώπορτα του σπιτιού μας.
'' Ωχ! Όχι ρε πούστη μου ''
'' Τι έγινε ρε David? ''
'' Τα κλειδιά. Ξέχασα τα κλειδιά, δεν μπορώ να ανοίξω τώρα ''
'' Α τέλεια είναι ημέρα των γενεθλίων μου που τόσο καιρό περίμενα και όλα πάνε σκατα ''
'' Χρόνια πολλά γλυκούλα μου '' προτού προλάβω να απαντήσω άρχισε να με πιάνει αυτός ο ενοχλητικός βήχας δεν μπορούσα να αναπνεύσω πνιγόμουν ξανα μέχρι που όλα γύρω μου σκοτείνιασαν. Έπεσα λιπόθυμη κάτω.
BẠN ĐANG ĐỌC
On the wrong road💊
Kinh dịΕίμαι η Hilda και είμαι 17 χρονών. Μπορεί το σώμα μου να βρίσκεται στην γη αλλά η ψυχή μου έχει πεθάνει καιρό τώρα. Δυστυχώς κατέφυγα σε διάφορες ουσίες, το ξέρω είναι λάθος μου, αλλά είναι το μόνο καταφύγιο που έχω..... . . . . . . . . . . . Star...
