On the wrong road💊

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

[...]
'' Είδες μωρό μου τι ωραία που συνεργαζόμαστε ''

'' Θέλω να τελειώσει όλο αυτό....κου...κουράστηκα '' του είπα και απορώ με τον ευατό μου πως βρήκα την δύναμη.

'' Άμα θέλεις να απολυθείς κανένα θέμα θα το κανονίσω '' απομακρύνθηκε από κοντά μου και ξάπλωσε στο κρεβάτι κάνοντας μια τζούρα από το τσιγάρο του.

'' Όχι αυτό δεν το θέλω! '' του τόνισα και τον πλησίασα, χωρίς να φοβάμαι έκατσα δίπλα του στο κρεβάτι.

'' Ωραία τότε ας συνεχίσουμε να περνάμε καλά ''

'' Μόνο εσύ περνάς καλά, εγώ αναγκάζομαι να το κάνω....'' του είπα και το βλέμμα μου σκλήρυνε.

'' Έλα τώρα μικρή αφού και σένα σ' αρέσει '' με πλησίασε και μου σήκωσε ξανά το πιγούνι ψυθιριζοντας στο αυτί μου, με αποτέλεσμα να ανατριχιάσω.

Δεν το συνέχισα. Το βλέμμα μου έπεσε στο πάτωμα, ήθελα να κλάψω αλλά στέρεψα από δάκρυα. Γιατί να είναι έτσι η ζωή μου σκέφτηκα, τι κακό έχω κάνει; Ποια κατάρα με ακολουθεί;

Σηκώθηκα ντύθηκα και έφυγα για το σπίτι.

****

    Ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου αντίκρισα έναν David να είναι τέζα στο κρεβάτι αγκαλιά με ένα άδειο μπουκάλι ουίσκι.

'' DAVID? '' έτρεξα κοντά του.

'' Αα!! '' μούγκρισε και κράτησε το κεφάλι του, φαινόταν ζαλισμένος ήταν σε χάλια κατάσταση, ήταν μεθυσμένος.

'' Συνελθεεε! '' φώναξα, σηκώθηκα πάνω και του έριξα ένα ποτήρι νερό στο πρόσωπο για να συνέλθει. Αυτόματος πετάχτηκε όρθιος με γουρλωμένα μάτια και άρχισε να βήχει.

'' Hil......da! '' είπε με δυσκολία και ξανά έπεσε ξερός. Τα μάτια του έκλεισαν και έπεσε σε βαρύ ύπνο.

'' Αχ καημένε David '' εγώ ευθυνόμουν για την κατάσταση του, ήμουν σίγουρη πως ήπιε λόγο του ότι ήξερε ότι με άγγιζε άλλος και εκείνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

****

'' Πως είσαι; '' τον ρώτησα δίνοντας του μια κούπα καφέ.

'' Καλύτερα ευχαριστώ ''

'' Συγνώμη....'' του είπα.

'' Για πιο πράγμα; '' μου απάντησε πίνοντας μια γουλιά καφέ.

'' Για το χθεσινό γενικά για όλα αυτά, αλλά ήταν η τελευταία μέρα που έγινε σήμερα πάμε στο δικαστήριο τελειώνει η υπόθεση με τον Gabriel και αύριο μεθαύριο φεύγουμε ''