Βάλε... φαντασία 1

23.

Στα σώου με αντρικό στριπτίζ είναι τις γυναίκες που παρακολουθούμε πάλι, το γυναικείο ακροατήριο και τα λιγωμένα πρόσωπά τους. Είναι πιο αυθεντικά πρόστυχες έτσι από ό,τι αν χόρευαν οι ίδιες γυμνές.

~Jean Baudrillard, 1929- 2007, Γάλλος συγγραφέας - φιλόσοφος

Βλέπω τη ζωή σαν ένα χορό. Είναι ανάγκη ο χορός να έχει κάποιο νόημα; Χορεύεις επειδή το ευχαριστιέσαι.

~Jackie Mason, 1928-, Αμερικανός κωμικός

------------------------------------------------------------------

🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞

Η Πανωραία ξεκίνησε ν' απλώνει το make up στο δεξί της πόδι, άρχισε με τις πέρλες και καθώς ανέβαινε κάλυψε τελείως την καρδιά που είχαν δεμένη στην κορφή τους. Φόρεσε την πρώτη στολή που έπιασε το χέρι της και το ίδιο έκανε και με μια μάσκα.

Βγήκε γρήγορα από τα καμαρίνια των κοριτσιών, που φώναζαν πετώντας η μία στην άλλη αντικείμενα χρήσιμα για την παράστασή τους, και έπεσε πάνω σε ένα τσούρμο γυμνών ανδρών που μόλις είχαν τελειώσει το σόου τους. Κοιτούσε σαν χαμένη, ποιος απ' όλους ήταν ο καλός της;

Έβλεπε τα μάτια, τα κορμιά, το στήσιμο του σώματος, έψαχνε μια πληροφορία που να της μαρτυρά την ταυτότητά του. Ώσπου ένα χέρι γράπωσε το δικό της και από την αφή κατάλαβε πως ήταν εκείνος. Προπορεύτηκε σέρνοντάς τη μέχρι την κόκκινη βελούδινη κουρτίνα που χώριζε τη σκηνή από τα παρασκήνια και η καρδιά της άρχισε να σκιρτά σαν τρελή, το χέρι της έτρεμε στο δικό του, δεν ήταν σίγουρη γι' αυτό που πήγαινε να κάνει, μα όταν είδε τον αγαπημένο της ντυμένο αστυνομικό, με το μπλε παντελόνι του να έχει δύο μεγάλες τρύπες στα οπίσθιά του, ένα πνιχτό γέλιο της έφυγε, ενώ μόλις αντίκρισε τη μαύρη χειρουργική μάσκα και το καπέλο με τα μάτια του να είναι πιο μπλε από ποτέ, όλα της πέρασαν, όλα χάθηκαν.

Κράτησε σφιχτά το χέρι του και πήγε κοντά του. " Καλά πώς τα κατάφερες;" τον ρώτησε λίγο πριν βγουν να δώσουν την παράστασή τους.

'' Έχω τις άκρες μου'', της έκλεισε το μάτι και ύψωσε το φρύδι του παρατηρώντας τη στολή της καλόγριας πάνω της.

Όλα μπορούσε να τα φανταστεί, αλλά αυτό με τίποτα. Το μάκρος της φορεσιάς της έφτανε μέχρι τους αστραγάλους, λίγο πιο πάνω από τα δωδεκάποντα, μαύρα με ασημένια στρας, σέξι πέδιλά, που σε συνδυασμό με το σκίσιμο στο πλάι του ποδιού της που έφτανε μέχρι ψηλά στον μηρό της, ολόκληρο το κορμί της αν και καλυμμένο, ήταν πιο αισθησιακό, ψηλόλιγνο και σαγηνευτικό από ποτέ, κάτι στο οποίο συνέβαλε και η κουκούλα στο κεφάλι που κάλυπτε και το πρόσωπό της αφήνοντας σε κοινή θέα μόνο τα λάγνα, μελιά της μάτια.