Βάλε... φαντασία 1

32.

Ποτέ δεν χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα σε κάτι που σηκώθηκες στη μέση της νύχτας για να γράψεις.

Σωλ Μπέλοου, 1914- 2005, Καναδοαμερικανός συγγραφέας, Νόμπελ 1976

Είδα τον άγγελο μέσα στο μάρμαρο και το σμίλεψα μέχρι που τον απελευθέρωσα.

Μιχαήλ Άγγελος, 1475- 1564, Ιταλός γλύπτης και ζωγράφος

-------------------------------------------------------------------------------------

🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞

Ο Υάκινθος κάθισε στην άκρη του κρεβατιού σκεπτικός, έφερε το ένα πόδι πάνω από το άλλο και στήριξε το κεφάλι του στο εσωτερικό του αγκώνα του, " Τώρα αλήθεια πρέπει να γίνει όλο αυτό;" τον ρώτησε.

'' Ποιο;'' Απόρησε εκείνος βγάζοντας σιγά σιγά τη φανέλα του. '' Αν δε με θες, δε χάλασε κι ο κόσμος, ας κοιμηθούμε και μια φορά.''

" Ρε μωρό μου, δεν είπα τίποτα. Να καταλάβω προσπαθώ κι εγώ ο άμοιρος" έβγαλε και τη δική του μπλούζα και σηκώθηκε όρθιος, τυλίγοντας τα χέρια του στο κορμί του, " Σε θέλω και μου έλειψες", έγλειψε τα χείλη του.

'' Όλοι το ίδιο κάνουμε'' έπιασε τους καρπούς του απωθώντας τον και αφαίρεσε και το παντελόνι, μένοντας με το μαύρο του εσώρουχο, '' Πρέπει να βάλουμε ένα πρόγραμμα στον ύπνο μας, κοντεύουμε να κάνουμε τη νύχτα μέρα...''

" Ό,τι πεις." Ο Υάκινθος κατάλαβε πως η κοπέλα κάτι ήθελε να καταφέρει με αυτό, που δεν άρεσε στον Ερωτόκριτο, " Εγώ λέω να αρχίσω από τώρα" του είπε και γδύθηκε τελείως πέφτοντας με φόρα ανάσκελα στο τεράστιο, στρογγυλό κρεβάτι. " Παράδεισος", ψέλλισε με ικανοποίηση και εκείνος ξάπλωσε δίπλα του και γύρισε στο πλάι αγκαλιάζοντας το στήθος του.

'' Συγγνώμη, με θύμωσε που δε μου λέει ακριβώς τι σκέφτεται.'' Δήλωσε με το δάχτυλό του να διαγράφει την πορεία των κοιλιακών του σταματώντας χαμηλά στην κοιλιά του, '' Κι εμένα μου έλειψες... πολύ.''

" Ρε μωρό μου, μη ζητάς συγγνώμη, δεν το χρειάζομαι. Βοήθεια χρειάζομαι να καταλάβω κι εγώ τι συμβαίνει." Το σώμα του φλέγονταν, η ανάσα του έγινε γρήγορη, τον ήθελε πιο πολύ από ποτέ, " δεν έχω τη δύναμη να φύγω, σε θέλω τόσο πολύ, θα πρέπει να με διώξεις εσύ ή εκείνη", παραδέχτηκε ο Υάκινθος.