Βάλε... φαντασία 1

46.

Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ' όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα.

Μαρκ Τουαίην, 1835- 1910, Αμερικανός συγγραφέας

--------------------------------------------------------------------------

Το σμαραγδένιο βλέμμα του Πυγμαλίωνα εστίασε πρώτα στα μπλε μάτια της πρώην γυναίκας του, έπειτα στα καστανά του γιου του και στα μελιά της Πανωραίας, για να καταλήξει στις κατάμαυρες ίριδες του Υάκινθου που τον κάρφωναν έτοιμες να τον καταπιούν. '' Γιατί συνεχίζεις να είσαι εχθρικός απέναντί μου, γιε μου; Μην ανησυχείς, δε θα απασχολήσω μόνο το δικό σου χρόνο, θα χρειαστώ και τη νομική συμβουλή του Πόθου. Κάτι μου λέει πως θα συνεργαστούμε τέλεια όλοι μαζί'', είπε τρίβοντας τα χέρια του από ικανοποίηση.

Η Πανωραία του έπιασε το χέρι, έπρεπε να τον ακούσουν, αν ήταν να κάνoυν για ακόμα μια φορά κακό στον γιο του από την απερισκεψία τους, δε θα το συγχωρούσε στον εαυτό της. Ο Υάκινθος γύρισε το κεφάλι του προς τη μεριά της και το βλέμμα της μαλάκωσε. 

" Εγώ θα ήθελα μια εξήγηση. Πρώτα απ' όλα για ό,τι έκανες στην κόρη μου και μετά για τα καμώματά σου στο γιο σου." Πετάχτηκε ο Αγησίλαος με τα έντονα φρύδια του σμίγουν γεμάτα οργή, και συνέχισε:

" Αφήστε τον παιδιά μου, και αν τολμήσει να πει καμία ανοησία δε θα τον αφήσω να φύγει ζωντανός από δω μέσα." Και έτσι, όλοι του έκαναν χώρο να περάσει εκτός από την Τριανταφυλλιά και την Αναστασία που πήγαν να κάνουν μια βουτιά για να τους αφήσουν μόνους να κουβεντιάσουν ελεύθερα αυτό που επιθυμούσε ο Πυγμαλίωνας, που έσφιξε το χέρι της κοπέλας, εισήλθε στο καθιστό και κάθισε στην άδεια πολυθρόνα, ανεβάζοντας τα μπατζάκια του.

'' Δεν έκανα τίποτα στην κόρη σου... την κόρη μας, γιατί όσο κι αν παλεύετε να με αποξενώσετε, η σχέση μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Ίσα ίσα που την είχα στα πούπουλα όπως της αρμόζει. Το μόνο λάθος μου ήταν που δεν την πίστεψα στο παρελθόν, το μυαλό έπαιζε τα δικά του παιχνίδια και ο φόβος μου μην ξεπέσω στην κοινωνία με τύφλωσε. Αλλά μόλις την απήγαγα, είδα στα μάτια της πόσο τον αγαπάει και το είδα και στα δικά του.''

" Δηλαδή εσύ, για να πιστέψεις τα λόγια των παιδιών, έπρεπε να τα καταστρέψεις πρώτα; Και πώς διορθώνεται όλη αυτή η κατάσταση;" Συνέχισε ο Αγησίλαος με τους υπόλοιπους να παραμένουν σιωπηλοί, αφήνοντας τους δύο άντρες να μιλήσουν.