YARALI||TEXTİNG

Y|17

Herkese merhaba!

Nasılsınız?

İyisiniz biliyorum.. İyi olun!

"Başkalarına gülsem de, senden uzak kalsam da, sevmediğini bilsem de, ben gene sana vurgunum..."
- Sabahattin Ali

Bölüm şarkısı: Çağan Şengül, benimle kal.

*
2,5 yıl sonra.

Ne olur artık mutlu olayım.

On dokuzuncu yaş günümde dilediğim dilek buydu. Çünkü artık mutlu olmak istiyordum. O olayın üzerinden iki buçuk sene geçmişti. İki buçuk sene beni o kadar çökertmişti ki. Çevremdeki herkes günden güne öldüğümü söylemişlerdi. Öyle miydi? Bilmiyordum.

Evet ben Serin Alaz, bir suçluyu hapise attırmıştım. Güçlüydüm, gücümün farkındaydım. Lakin o gün ordan çıktığımda nefes bile almak istememiştim. Bugün ise hala tam mutluluğu yakalayamamıştım.

"Serin!" diyerek bana seslenen Merve'yle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Efendim Mev?" dedim hafifçe gülümseyerek. Bana iyi gelen nadir insanlardandı. Öyle şefkatli ve iyiydi ki insan onun yanında kendini değerli hissediyordu.

"Sencede artık Mavi'yle konuşmanın zamanı gelmedi mi?" dedi bana takılarak.

"Ne konuşacağım onunla?" dedim kaşlarımı çatarak.

"O olaydan sonra bir kere bile aramadı beni, bir kere gelmedi görmeye." dedim iç çekerek.

"Abisi istememiştir." dedi omuz silkerek.

"Canımın içi Yazgı Ağabey her zaman arıyor." dedim omuz silkerek.

"Sizin hikayenizde bir şey eksik." dedi Merve kollarını göğsünde kavuşturarak.

"Evet, o beni sevmiyor. Benimde ona karşı hafiften bir ilgim var." dedim alayla.

"Hafiften olduğuna emin miyiz?" dedi Merve gülerek.

"E hafiften tabi Merve, yaşamadığım birini nasıl seveyim ki? Sadece yaşamak istiyorum." dedim düşünceli bir şekilde.

"E niye Yazgı abi seni evlerine çağırdığında gitmedin?" dedi ciddiyetle.

"Anneme ne diyeceğim? Annecim emniyet amiriyle ufak bir yemeğimiz var kendisi beni kız kardeşi gibi görüyor ama sebebini de üzgünüm ki sana söyleyemem mi?" dedim oflayarak.

"Bize diye git." dedi parlak fikirli arkadaşım.

"Bu ara olmaz biliyorsun ki sınavımız var." dedim sakince, aslında istememin en belirgin sebebi Mavi Efe'ydi ona ilgimin artmasını istemiyordum. O'nu sadece beğenmek istiyordum.

Kader ağlarını, siz ilk bir araya geldiğinizden beri örmeye başladı Serin. Üzgünüm ama hiçbir şey senin elinde olmayacak.

Yolda yürüyordum, yağmur başlamıştı. Söylene söylene ilerliyordum: "Şemsiye niye almazsın ki kızım."

O sırada saçlarımı ıslatan, tenimi döven yağmur kesildi. Duraksayarak bana şemsiye turan kişiye baktım, yıllar önce beni kurtaran adam beni yine kurtarıyordu.

Mavi Efe Çakırca karşımdaydı.
**
Bölüm sonu.

Yazar neler yapıyosunnn!