"Anne bu taraftan."
Gözlerimi duyduğum seslerle yavaş yavaş araladım. Gözüme aniden gelen ışıkla gözlerimi geri kapattım. Elimi gözümün önüne siper edip bir süre ışığa alışmaya çalıştım.
"Merhaba."
Seungmin'in sevimli sesi kulağımı doldurduğunda gözlerimi aralayıp ona baktım.
"Bak Hyunjin, çok sevimli."
Seungmin kucağındaki küçük kızın yanaklarını okşadığında oluşan görüntü kalbimi ısıtmıştı. Kendimi, Seungmin'in kendi kızımızı kucağında sevdiği bir hayal kurmaktan alıkoyamadım.
Yüzümdeki gülümsemeyle oturduğum yerden kalktım ve Seungmin'in yanına oturup kucağındaki kızın ellerini tuttum.
"Merhaba ufaklık. Benim adım Hyunjin, bu abi de Seungmin. Peki senin adın ne?"
Kız önce Seungmin'e daha sonra bana baktı.
"Benim adım da Hye Ri."
Gülümseyip Hye Ri'nin küçük ellerini okşadım.
"Ne güzel bir adın var senin öyle."
Seungmin Hye Ri'nin saçlarını okşarken bu anın fotoğrafını çekmek istemiştim bu yüzden elimi cebime atıp telefonumu aradım fakat cebimde bulamadım.
"Hye Ri!"
Bir kadın bağırarak etrafına bakınırken Hye Ri Seungmin'in kucağından inip kadına doğru koştu. Kadın Hye Ri'nin ona doğru koştuğunu görünce yerinde durup ona döndü.
İkisi birbirine sarılırken elimle Seungmin'in elini kavradım.
"İleride bizim de böyle bir kızımız olacak Seungmin."
Seungmin başını sallayıp Hye Ri'ye bakarken annesi Hye Ri'nin elini tutup bize döndü ve baş selamı verdi. Daha sonra arkasını dönüp başka bir vagona doğru ilerledi.
"Böyle sevimli olur mu dersin?"
Gülümseyip Seungmin'e döndüm ve yanağına bir öpücük kondurdum.
"Senin gibi sevimli olacağından eminim."
Nedense kalbim acıyordu. Bu konuları konuşmak canımı yakıyordu.
"Umarım öyle olur."
Seungmin elimi bırakmadan ayağa kalktı.
"Beni takip et Hyunjin."
Kafamı sallayıp ayağa kalktım ve Seungmin'in beni götürmesine izin verdim. Bir başka vagona doğru ilerledik. Vagona girdiğimiz anda etraf aydınlanmıştı bu yüzden gözlerimi kapatmak zorunda kaldım.
Seungmin elimi bırakıp gittiğinde zorlukla gözlerimi açıp etrafıma bakımdım. Aydınlık gitmişti.
"Seungmin neredesin?!"
Seungmin'in kıkırtıları kulağımı doldurdu fakat nerede olduğunu göremiyordum.
"Sesimi takip et bebeğim."
Güldüm. Benim yanımdayken bana bebeğim diye seslenmeye utanıyordu.
"Pekala bebeğim."
Bilerek bebeğim kelimesini bastırmıştım ve Seungmin buna kıkırdamıştı.
"Hadi!"
Seungmin bağırdığında sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Bir yandan da etrafıma bakınıyordum.
Her yer kumla ve büyük kayalarla doluydu. Gökyüzü açık mavi renkteydi. Çok güzeldi. Bu bir rüyada olduğumun kanıtıydı.
"Hyunjin~"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Memory Train ❧ Hyunmin
Mystery / Thriller~~Tamamlandı~~ Nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde gözlerimi bir trende açtım. Herşey normal gibiydi. Yanımda sevgilimle huzurlu bir yolculuk yapıyordum. Ama hayır, hiçbirşey normal değildi. Bir süre sonra artık bir rüyada olduğumu düşünmeye başl...
